به گزارش پایگاه خبری تحلیلیسبلان‌مابه نقل ازنیریمیز، طی سال های اخیر شاهد سیل مهاجرت از روستاهای شهرستان نیر به سایر نقاط کشور و به خصوص تهران بوده ایم به نحوی که جمعیت شهرستان نیر از 85 هزار نفر در سال های نه چندان دور به 24هزار نفر رسیده است و این در حالی است که علیرغم ایجاد امکانات اولیه در روستاهای منطقه مهاجرت همچنان روند افزایشی داشته و بیم آن می رود در سال های آتی روستاهای شهرستان که منبع تولید محصولات کشاورزی و دامی هستند خالی از سکنه شود.
شهرستان نیر از ظرفیت خوب صنعتی، معدنی، آثار تاریخی، قابلیت‌های گردشگری و آب و هوای مناسب برخوردار است به طوری که در نیر معادن سرشار شن، ماسه، سنگ تراورتن، گچ، آهک و پرلیت وجود دارد.
در شهرستان نیر بیش از 20 چشمه آب گرم و ده‌ها چشمه آب سرد معدنی نیر جوشان از دامنه سبلان و هفت رودخانه دائمی و فصلی وجود دارد و با منابع غنی آب تأمین‌کننده نیاز آب شرب و کشاورزی کل اردبیل است.
در این شهرستان هفت منطقه نمونه گردشگری به تصویب رسیده که بخش عظیمی از آنها هنوز از بالقوه به بالفعل تبدیل نشده است. اما مطالعات تحول جمعیتی نشان میدهد که یک روند کاهش جمعیت را در این شهرستان شاهد هستیم.
اگر در سال 65 جمعیت نیر 40 هزار نفر بوده و زمانی این شهرستان نماینده مستقل در مجلس داشته بر اساس آمار آخرین سرشماری رسمی کشور، جمعیت نیر با 40 درصد کاهش به حدود 23 هزار نفر رسیده است.
این کاهش جمعیت و مهاجرت‌های بی‌رویه نشان میدهد که در حد و شأن این شهرستان کارهای اقتصادی و عمرانی و اشتغالزایی انجام نشده است.
یکی از مهمترین تاثیرات مهاجرت روستائیان به شهر پیامدهای زیانبار اقتصادی است. براساس تحقیقات میدانی مهاجرت روستائیان به شهر به تدریج باعث نابودی کشاورزی، دامداری و باغبانی شده و زمینه واردات محصولات کشاورزی و لبنی را فراهم کرده که نتیجه آن خروج ارز و سرمایه های مالی از کشور است.
از سوی دیگر مهاجرت روستائیان به شهرباعث گسترش بخش غیررسمی اقتصاد و افزایش شغل های کاذب و انگلی و کارهای غیرتولیدی چون دست فروشی، سیگار فروشی و غیره می شود. با توجه به اینکه اغلب مهاجرین روستایی فاقد مهارت هستند باعث بی ثباتی شغلی در شهرها می شوند.
روانشناسان معتقدند خروج از محیط سنتی و ورود به محیطی جدید با فرهنگ و آداب و رسوم متفاوت جدا از اینکه روستائیان را در برخورد با وضعیت موجود دچار آشفتگی روحی و روانی می کند زمینه بی هویتی و خروج از چارچوب های فرهنگی و ارزشی را فراهم می کند.
نتایج تحقیقات نشان میدهد برخورد خرده فرهنگ های متفاوت در موضوع مهاجرت اغلب باعث ضعف اعتقادات روستائیان، از هم گسیختگی فکری، افزایش شکاف نسلی بین والدین و فرزندان می شود که در موضوع شکاف نسلی کاهش اقتدار والدین و ناتوانی آنها در کنترل فرزندان در محیط جدید یکی از تبعات منفی مهاجرت است که زمینه را برای انواع وقوع جرم و بزهکاری نیز فراهم می کند.
بی شک مهاجرت روستائیان از منطقه آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به این شهرستان وارد می‌آورد که مي توان آن در سه زمينه مورد بررسي قرار داد: نسبت به مبدا مهاجرت (روستاها)، نسبت به مقصد مهاجرت (شهرها) و نسبت به کل کشور.
در آثار مهاجرت نسبت به مبدا، مي توان گفت علاوه بر اينکه روند مداوم مهاجرفرستي موجب کاهش جمعيت روستاها و مناطق مهاجرفرست مي شود، زندگی را برای سایر روستائیان که همچنان در روستا باقی مانده و فعالیت می کنند دشوار می کند چون که بی شک با کاسته شدن جمعیت انگیزه فعالیت بازماندگان در روستا کاهش یافته همچنین به دلیل کاهش جمعیت، خدمت رسانی و ایجاد امکانات رفاهی در روستاها با کندی مواجه می شود.
در آثار مهاجرت نسبت به مقصد می توان به افزایش حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ و به خصوص تهران اشاره کرد چرا که حاشيه‌نشينان شهري عمدتاً مهاجرين روستايي هستند به نحوی که تعداد قابل توجهی از روستائیان منطقه با فروختن زمین و دام های خود به امید زندگی بهتر به تهران کوچ کرده و در مناطق حاشیه تهران (اکبرآباد و باقر آباد و...) مستقر می شوند و این موضوع با توجه به این واقعیت که شهرهاي بزرگ قادر به تامين امکانات اقتصادي، اجتماعي و رفاهي کافي براي شهروندان خود نيستند مهاجرین روستائی با مشکلات بیشتری نسبت به زندگی در روستا مواجه می شوند و به دلیل خراب کردن پل های پشت سر قادر به بازگشت مجدد به وطن اصلی خود هم نیستند.
با توجه به موارد ذکر شده و تبعات سنگین افزایش لجام گسیخته سیل مهاجرت از شهرستان نیر از مسئولان امر انتظار می رود با توجه به پتانسیل های قوی منطقه که شرح آن از حوصله بحث خارج است با ایجاد تعادل اقتصادی در روستاهای منطقه و ایجاد اشتغال پایدار در روستاها از شیب تند مهاجرت در منطقه کاسته و زمینه مهاجرت معکوس به روستاها را مشابه آنچه که در روستای نمونه گردشگری کورعباسلو شاهد هستیم، فراهم آورند چرا که صرف از نظر کلیه پیامدهای اجتماعی و فرهنگی این پدیده نه چندان مطلوب اجتماعی، کاهش جمعیت باعث کاهش اعتبارات اختصاصی به شهرستان شده و شاهد وضعیتی خواهیم بود که در این دو دهه اخیر در منطقه حاکم بوده است.
انتهای پیام/
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد