کد خبر: 69621
|
08:23 - 1396/05/11
نسخه چاپی

آهنگ‌ کابینه؛ نغمه های دلنشین، صداهای گوشخراش!

آهنگ‌ کابینه؛ نغمه های دلنشین، صداهای گوشخراش!
برخی تصمیمات رئیس جمهور از جهت تأثیرگذاری بر روند امور اجرایی کشور، بسیار تعیین کننده است. انتخاب و معرفی وزیران، از این دست تصمیمات است که آثار و پیامدهای گسترده ای در پی دارد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلیسبلان‌ماشهرام جمالی در یادداشتی آورده است :

۱- برخی تصمیمات رئیس جمهور از جهت تأثیرگذاری بر روند امور اجرایی کشور، بسیار تعیین کننده است. انتخاب و معرفی وزیران، از این دست تصمیمات است که آثار و پیامدهای گسترده ای در پی دارد، خصوصاً زمانی که این انتخاب در حوزه هایی صورت گیرد که به لحاظ چالش های پیش رو، از حساسیت بیشتری نزد افکار عمومی برخوردار باشد.
تردیدی نیست که در این میان وزارتخانه های فرهنگی و به طور اخص وزارت آموزش و پرورش نقش حساسی در دولت جدید خواهد داشت و طبیعی است وزیری که در رأس این وزارتخانه قرار می گیرد، باید با حساسیت و دقت ویژه ای انتخاب و به کار گمارده شود. وزیری که قرار است تنظیم کننده و اجراکننده روشها و برنامه هایی که قرار است تأمین کننده خواست های جامعه یک میلیونی فرهنگیان باشد، خود باید در درجه نخست به ارتقای شأن و منزلت فرهنگیان باور و ایمان داشته باشد و‌ وزارتخانه ای که قرار است متولی این امر در جامعه باشد، باید  مورد اطمینان و وثوق فرهنگیان باشد.
۲- چهار سال پیش، رئیس جمهور فعلی در حالی نسبت به انتخاب و معرفی اعضای کابینه خود تصمیم گرفت که دورنمای روشنی نسبت به چگونگی رویارویی سایر قوا ، نهادها و ‌منابع قدرت با او و نهاد دولت وجود نداشت و میزان تقابل و درگیری یا همراهی و همکاری آنها با دولت جدید، بر پایه تحلیل ها و گمانه زنی هایی استوار بود که شاید نمی توانست با باور قابل قبولی از اطمینان همراه باشد. به همین دلیل تا حدی طبیعی بود که پاره ای احتیاط ها و ملاحظه کاری ها در جریان این تصمیم سازی تأثیر داشته باشد و رئیس جمهور را از انتخاب های خود در هیئت وزیران، ‌دور سازد.
اما امروز در شرایطی رئیس جمهور روند تصمیم سازی برای انتخاب کابینه را طی می کند که تجربه چهارساله مدیریت دستگاههای اجرایی را در اختیار دارد. در این مدت، تحلیل ها و ارزیابی های گذشته در خلال رویدادها و کنش و واکنش عناصر تعیین کننده در عرصه سیاست، محک خورده اند و حوادث و بحران های طی شده، رئیس جمهوری را در قبال نیات ، برنامه ها و اهداف واقعی نیروها و جریان های سیاسی به میزان زیادی آگاه کرده است‌. همچنین پس از چهار سال، زمان مناسبی است که شیوه رئیس جمهور در مواجهه با مشکلات، موانع و بحرانها  مورد ارزیابی و بازبینی قرار گیرد. بنابراین ترکیب کابینه جدید در این شرایط و با توجه به جمیع موارد فوق قاعدتاً باید انتخابی دقیق ، قاطع و با در نظر گرفتن حداقل ممکن از ملاحظه کاری و مصالحه باشد.
امروز دیگر دولت فرصتی برای سپردن امور به جریان آزمون و‌ خطا ندارد. مجموعه نهادها و‌ منابع مختلف قدرت، مواضع خود را در قبال دولت و برنامه های شخص رئیس جمهور به شکل آشکار و‌ نهان بروز داده اند و این مسأله ای نیست که از چشمان رئیس جمهور پوشیده باشد. در این حالت رئیس جمهور دو راه پیش رو دارد : یا باید در جهت تأمین نظر منابع مختلف قدرت باشد و یا بر مواضع و برنامه های خود پافشاری کند و کابینه ای را به مجلس معرفی کند که به توان و اقتدار او در جهت دستیابی به اهداف ، ایمان داشته باشد و این پیام را به همگان بدهد که برای رسیدن به این اهداف کوتاهی نخواهد کرد.
۳ - این روزها بحث پیرامون انتخاب وزیران در محافل سیاسی ، صنفی و رسانه ای بحثی همگانی و همه گیر شده است؛ آنقدر همه گیر که افراد، شخصیت ها و گروههای مختلف با گرایش ها و دیدگاههای متفاوت و بعضاً متضاد تقریباً همه از گمانه زنی ها بر سر «گزینه های پیشنهادی» ، «جدی ترین گزینه» ،«آخرین تغییرات» ، «وزیر زن» ، «سهم اصلاح طلبان» و ...می گویند و تحلیل های متفاوتی ارائه می دهند. اما واقعیت اینست که در این میدان، هر‌کسی از ظن خود یار دولت است و هر طیفی با نگاه خاصی به این موضوع می نگرد و از آن مفهوم دلخواه خود را تعبیر می کند. معرکه ای است که در آن هر کس ساز خود را به سلیقه خویش کوک می کند و این چنین است که برخی، نغمه های دلنشین می نوازند و گروهی صداهای گوشخراش تولید می کنند. تمیز دادن بین این صداها و آن نغمه ها چندان دشوار نیست؛ اگر گوش شنوایی وجود داشته باشد.
گوش هایتان را تیز کنید! انحصار طلبان بار دیگر به نواختن مشغول شده اند و چه بد می نوازند!

انتهای پیام/

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد