به گزارش پایگاه خبری تحلیلیسبلان‌مابه نقل ازارس تبار،« مزار شریف سقوط کرد. هفدهم مرداد ماه 1377، اینجا محل کنسولگری ایران در مزار شریف است، من محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران هستم، گروه طالبان چند ساعت پیش وارد مزار شریف شدند.
خبرفوری، فوری. مزار شریف به دست طالبان سقوط کرد، عده ای از افراد طالبان در محوطه کنسولگری دیده می شوند به من بگویید که چه وظیفه ای ..... » و این آخرین پیام خبرنگار شهید محمود صارمی در مزار شریف بود.
17 مرداد 1377، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی مستقر در مزار شریف افغانستان، به همراه 8 نفر از کارکنان سرکنسولگری ایران در این شهر توسط عوامل گروه طالبان به شهادت رسیدند.
شورای فرهنگ عمومی کشور در اولین سالگرد این رخداد، 17 مرداد را به پاس قدردانی از مقام شامخ این شهید بزرگوار «روز خبرنگار» نامید.
به راستی که چه خبرنگارانی از این دست که جان خود را در این راه می دهند. خبرنگاری به واقع شغلی است پر از عشق و عشقی است پر از تلاطم و به راستی که چه دشوار شغلی است و بهتر است بدانیم که این شغل جزو اولین شغلهای پرمخاطره در جهان محسوب می شود.
اگر چه قلم خود به تنهایی نمی تواند وقایع را بنگارد و ثبت نماید اما دستان انسانی با اشتیاق وجود دارد که با ذوق فراوان قلم را به دست می گیرد و آن را در جهت آگاه ساختن جامعه و همنوعان خویش روی کاغذ می چرخاند و جملاتی می نویسد از جنس نجات و صلح و آرامش و آگاهی .... و چه کسی شایسته تر از یک خبرنگار آگاه و فداکار که در این راه گام بردارد و بدون کوچکترین ادعایی در جهت روشن نمودن اذهان عمومی جامعه تلاش نماید.
سکوت در هر موردی برای خبرنگار خوب نیست زیرا یک خبرنگار پر تلاش تمام سعی خود را به کار می گیرد تا سکوت بی مورد را بشکند و به جای آن تمام مشکلات جامعه را موشکافانه مطرح نماید تا گرهی هر چند کوچک از کار مردم بگشاید.
چه دوربین هایی که لحظات پر از تنش و دردآوری از حضور باشکوه خبرنگاران فداکار در میدان های جنگ را ثبت نموده است یا لحظه های به یادماندنی از مصاحبه با مردم در جهت شاد کردن ایشان ، یا لحظه هایی که در جهت حل مشکلات مردم به بیمارستان ها و مراکز دولتی و گوشه و کنار شهر سر می زنند یا حتی شبهایی که به علت کنجکاوی یا حل مشکل هموطنی، از میان کوچه پس کوچه های تاریک و ظلمانی در جهت نشان دادن گوشه ای از زندگی مردم گام بر می دارند.
چه انسانهای وارسته و زحمت کشی هستند و چه سر نترس و دل دریایی دارند این به قول معروف اصحاب رسانه ، که خویشتن را به درون امواج خطرها می افکنند.
آنها در هر کجای جهان که کار کنند، در آسایش باشند یا در گرفتاری، مهم این است که با انگیزه و حس انسان دوستانه ای که دارند در مسیر آگاهی بخشیدن، گام بر می دارند و اصحاب رسانه نام می گیرند. رسانه ای که با تمام پیشرفت تمدن و بشر و تکنولوژی های به روز، باز هم نیازمند قلم است.
قلمی از جنس آگاهی بخشیدن توسط فردی عاشق به نام خبرنگار.
انتهای پیام/
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد