به گزارش پایگاه خبری تحلیلیسبلان‌مادر برابر شورای شهری مقتدر و مسئولیت پذیر که "معرفی و انتخاب شهردار" را به عنوان اولین برنامه ویژه و هدیه ای درخور در برابر اعتماد و رای مردم، می توانست به یادگار بگذارد، اما مواجهه با اقدامی آماتور، یعنی انتشار فراخوان و منتظر ماندن برای نام نویسی علاقه‌مندان به تصدی‌گری شهرداری، پیام امیدبخش و شایسته‌ای از کوچه ارمنستان برای شهروندان اردبیلی نداشت.
در حالیکه انتظار می رفت اعضای شورای شهر اردبیل اولین گام خود در عرصه مدیریت شهری را با ایده‌پردازی،خلاقیت و استقلال رای، محکم بردارند و مدیری کاربلد، با صلابت و قدرتمند را برای سکانداری شهرداری اردبیل معرفی و انتخاب کنند، اما در حرکتی –که فرار از مسئولیت پذیری حداقل معنی آن بوده و هست- تنها به دادن یک فراخوان عمومی بسنده کرد.
فراخوانی که از طریق آن 16 نفر برای تصدی‌گری شهرداری کاندیدا شدند و البته ده‌ها نفری که علی‌رغم شایستگی وتوانمندی بسیار زیاد، اما به دلیل ناشایست قلمداد کردن این‌گونه معرفی و اعلام حضور، کاندیدا نشدند.
در این میان انتظار دعوت و معرفی این شایستگان از سوی اعضای شورا، حداقل انتظار شهر و شهروندان به شمار می رفت که حتی تا کنون هم قدمی دراین راه برداشته نشده است.
شورای شهر اردبیل در حالیکه می‌توانست با مطرح کردن نام‌ها ونشانه‌های بزرگ، به بالا رفتن اعتبار شهرداری و قبل از آن؛ اعتبار خود کمک کند، اما در سطح پایین‌تری از حرفه‌ای‌گری قدم گذاشته و این تحلیل را به وجود آورد که احتمالا این شورا به دنبال شهرداری برای شورای شهر است نه برای کلیت شهر؛ و اهل فن به خوبی تفاوت این دو را تشخیص می دهند.
البته بسیاری بر این باورند که دادن فراخوان از سوی شورای شهر اردبیل تنها برای کم کردن حواشی چند وقت اخیر بوده و شاید هم انتخاب همان گزینه مد نظر خود اما با چاشنی به ظاهر برنامه محور بودنشان در انتخاب شهردار.
در هر حال اردبیل امروز برای توسعه و رشد نیازمند شهریارانی است کاربلد، توانمند، با برنامه و شناسنامه‌دار که بتواند این شهر را مرکز کانون توجهات مسئولان کشوری نیز قرار دهد.
در فراخوان شورای شهر اردبیل تنها 16 نفر کاندیدای تصدی‌گری شهرداری شدند و باید اذعان کرد صرف نظر از توانمندی برخی از کاندیداها، به عنوان افسران شهری محسوب می شوند که شاید تکیه زدن بر صندلی شهرداری اردبیل پله ترقی آنها نیز باشد غافل از اینکه کلانشهر اردبیل این روزها نیاز به ژنرال دارد نه افسر.!یکبار برای همیشه، باید سریر مدیریت در اردبیل را چندین پله بالاتر برد که البته تا کنون اقدامی برای بالاتر بردن این سریر و تخت انجام نیافته؛ هرچند احتمالا هرازگاهی صرفا به یک جابجایی اکتفا شده است.
ژنرال‌هایی که اکثر کلانشهرهای کشور آرزو دارند همان‌ها شهریار شهرشان باشند؛ غافل از اینکه شورای شهر اردبیل با سطحی نگری و یا شاید با پر کردن آخرین قسمت پازل سیاسی خود، تاکنون تصمیمی به استفاده کردن از آنها نداشته و حدلااقل در این خصوص اقدام جدی انجام نداده است.
با این حال در روزهای سردرگمی،غفلت و شتابزدگی و در ایامی که سابقه کاری 16 داوطلب مدیریت شهری بررسی می شود از زاویه‌ای دیگر و شاید رسانه ای، می توان مروری بر نام ها و نشانه هایی از همین حوالی و شاید کمی این سو و آن سوتر داشت و به دنبال پاسخی برای این سئوال بود که این شهر چه کم دارد که هیچ‌گاه در چنین سطحی، و در چنین مسیری، اراده‌ای برای یافتن شهریارش، جریان نداشته است.
علی نیکزاد؛
استاندار سابق اردبیل و اولین وزیر راه و شهرسازی کشور.
قطعا دعوت از این چهره برای تصدی‌گری شهرداری اردبیل با توجه به شناسنامه کاری و ارتباطات قوی با مسئولان رده بالای کشوری، ثمرات زیادی می‌تواند برای شهر دارالارشاد داشته باشد؛ کما اینکه در بسیاری از کلانشهرها از جمله مشهد نیز براساس همین مولفه‌ها، از نیکزاد به عنوان جدی‌ترین گزینه شهرداری شهر خود یاد می‌کردند.
اصولا نباید تردید داشت نام و ثمره چنین گزینه ای، بسیار سنگین‌تر و وزین‌تر ازموضوعات چالش برانگیزی همچون گرایش سیاسی، سابقه حزبی و ... است.
حمید چیت چیان؛
وزیر نیروی دولت یازدهم که در کابینه دولت دوازدهم جایی نداشت.
چیت چیان که از فرماندهان سپاه آذربایجان شرقی بود در دوره سوم با کسب بیشترین رای توانست به مجلس شورای اسلامی راه یابد.
ولی آذروش
نماینده دور ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی، که اتفاقا هدایت شهرداری اردبیل را نیز در کارنامه کاری خود دارد.
چهره‌ای سیاسی_عمرانی که قطعا حضور مجددش در راس شهرداری اردبیل با توجه به سوابق اجرایی و مدیریتی‌اش می‌تواند رویای اردبیل پشرفته 1400 را به واقعیت تبدیل کند.
ذکر این موضوع حائز اهمیت است که بعد از دوره نمایندگی‌اش، محمدباقر قالیباف، آذروش را از دست نداد و در مدیریت‌های شهرداری تهران از وی استفاده کرد.
هوشنگ عشایری
هوشنگ عشایری مدیرکل سابق راه و شهرسازی فارس که در عین جوانی کارنامه درخشانی را با خود یدک می کشد.
در سابقه‌کاری عشایری، قائم مقامی وزارت راه و شهرسازی نیز دیده می شود.
جوان اردبیلی بیش از آنکه چهره‌ای سیاسی باشد، به عنوان فردی عمرانی و کاری شناخته می شود.
محمدرضا حریری
از حریری باید به عنوان یکی از موفق‌ترین چهره‌های عمرانی استان یاد کرد.
سابقه حضور چندین دوره متوالی در هیات مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان و البته ریاستش بر این سازمان، گواه مدیریت موفقش در عرصه سازندگی است.
قطعا حضور او در راس شهرداری می‌تواند تغییر و تحول اساسی در بافت شهری اردبیل را به همراه داشته باشد.
محسن مهرعلیزاده
مهرعلیزاده رئیس سابق سازمان تربیت بدنی، نیز از نیروهایی آذری‌زبان است که می تواند نقش بسزایی در توسعه شهر داشته باشد.
این چهره که معاونت ریاست جمهوری و نیز استانداری خراسان را در کارنامه کاری خود دارد به عنوان یکی از گزینه‌های جدی تصدی‌گری شهرداری تهران بزرگ نیز به‌شمار می رفت.
علی عبدالعلی زاده
وزیر مسکن و شهرسازی در دوره اصلاحات، نماینده ارومیه در دو دوره مجلس شورای اسلامی، استانداری آذربایجان شرقی و...، همه از کارنامه موفق عبدالعلی‌زاده حکایت دارد.
قطعا دعوت از نیروهایی همچون عبدالعلی زاده برای قبول مسئولیت شهرداری، کفه ترازوی مدیریت شهری اردبیل را سنگین تر خواهد کرد.
حسن الماسی؛
حسن الماسی نیز که توانسته دو دوره متوالی از حوزه پارس آباد به مجلس راه یابد از نیروهایی است که به نظر می تواند سکان هدایت شهرداری اردبیل را برعهده بگیرد.
یادداشت از: مصطفی محمدی
انتهای پیام/
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد