سرویس: گروه شهرستانی
کد خبر: 72281
|
12:46 - 1396/08/07
نسخه چاپی

اندر حکایت فارغ التحصیلان بیکار!

اندر حکایت فارغ التحصیلان بیکار!
چند سالی است که بازار دکه های روزنامه فروش در مراکز شهرها درآمد مناسبی داشته و صفحات نیازمندی ها نیز پُر زرق و برق شده است، اگر سری به این کیوسک ها بزنید اکثراً فارغ التحصیلانی را خواهید دید که به دنبال شغلی با حقوق و مزایای مناسب هستند، هرچند این شرایط به سختی یافت می شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلیسبلان‌مابه نقل ازکوثرخبر، شاید روزنامه فروشی های مراکز شهر یا کیوسک های مستقر در کنار خیابان ها از درآمد مناسبی برخوردار باشند، شغلی که روزانه بیشترین کاسبی آن از روزنامه های کنار جوی آب است و جوانانی که هر کدام یک روزنامه را با هدف پیدا کردن شغلی مناسب با حقوق مزایا در دست گرفته است.

در چنین مواقعی خیل عظیم جوانان فارغ التحصیل جویای کار را می بینید که در حال خرید و مطالعه روزنامه هستند تا شاید آینده شغلی خود را از این طریق مشخص کنند.

در این بین شغل های متعددی به چشم می خورد، شرکت های خصوصی و دولتی و کارگاه های پاره وقت، خدماتی و موسسات و ... از جمله این شغل هاست اما اکثراً شرکت ها و نهاد های دولتی بیشترین مخاطب جوانان است، آن هم در صورت وجود اطلاعیه های استخدامی در ادارات و شرکت های مورد نظر.

چه آسیبی اشتغال و نحوه بکارگیری فارغ التحصیلان را در این اوضاع نابسامان اقتصادی و بیکاری تهدید می کند؟

متاسفانه امروزه اکثر دانشجویان و فارغ التحصیلان به دنبال جذب در نهادها و سیستم های دولتی هستند، به عبارتی تنها پشت میز نشینی را اولین و آخرین حرکت خود در خصوص کسب درآمد می دانند که متاسفانه چنین سیاست هایی در دولت و سازمان ها و ادارت وجود ندارد یا حداقل در مواقع استخدامی مورد توجه قرار میگیرند.

از سویی دانشگاه ها نیز به این موضوع دامن زده و تنها برای جذب دانشجو، اقدام به پذیرش و ثبت نام دانشجویان بدون توجه به نیاز و ظرفیت بازار کار و جامعه می کنند.

مشکل دیگر فارغ التحصیلان سیاست علمی و کاربردی نظام آموزشی است، به عنوان مثال در رشته تربیت بدنی یا باید شغل مربی گری (شغل آزاد) را انتخاب کند، یا باید آزاد تدریس کند یا باید جذب نهاد آموزش و پرورش شوند، درغیر این صورت جوان فارغ التحصیل با وجود تحصیلات عالیه، بیکار و افسرده می شود.

البته توجه به کارهای تولیدی، کارآفرینی، خود ابتکاری و ... از جمله ملزم به ابتکاراتی است که شخص می تواند با تمام وجود و با پشتکار به آن عمل کند؛ سیاستی که پیشتر می بایست از سوی جوانان نخبه و علم پرور با همکاری و همیاری مسئولان به بار می نشست.

فردی که در روبروی آسیب کار و تحصیل ایستاده، می بایست با اتکا به دیگر ظرفیت های خود در مراکز و موسساتی چون بیمارستان ها، مرازک تولیدی، مراکز توانبخشی و ... فعالیت کند و خود اشتغال زایی چند نفر از دوستان و آشنایان را فراهم آورد.

مواردی نیز در خصوص افزایش بیکاری فارغ التحصیلان عرض اندام می کنند که شاید به مذاق برخی ها خوش نیاید، راند بازی و سیاست بازی از جمله این موارد است؛ متاسفانه شاهد این هستیم که مدیران به منظور تامین نیروی انسانی، بیشتر به دنبال گزینه های در دسترس یا ... هستند تا نیروی متخصص!

نتیجه گیری: زمانی که هیچ قانونی به منظور مجاب کردن مدیران به استفاده از دانشجویان فارغ التحصیل وجود ندارد، تولید و کارآفرینی و توجه مبرم به سیاست های اقتصاد مقاومتی از سوی مدیران و جوانان فارغ التحصیل مورد توجه قرار نمی گیرد، کسی در برابر عملکرد خود به مقامی پاسخو نیستند، شاهد تلمبار شدن دانشجویان فارغ التحصیل پشت در ادارات و کارخانجات خواهیم بود.

انتهای پیام/

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد