آثار سیاسی، امنیتی و اقتصادی لغو تحریم های تسلیحاتی برای ایران

از این روی آمریکا در صدد فعال کردن مکانیسم ماشه بود که آن هم با مخالفت دیگر امضا کنندگان برجام یعنی روسیه و چین مواجه مواجه شد.

 

با توجه به تبدیل شدن کشورهای حوزه خلیج فارس به انبار تسلیحات نظامی توسط آمریکا و متحدان غربی به نظر می رسد مهمترین ضرورت های نظامی و تسلیحاتی ایران بیشتر در حوزه هوا و فضا به جنگنده های نظامی تهاجمی و سامانه های پدافند هوایی معطوف باشد و این امر توازن قدرت منطقه ای کشور را میتواند در پی داشته باشد. 

 

در گذشته روسیه پیشنهاد خرید سامانه دفاع هوایی اس-۴۰۰(S-۴۰۰)، سامانه دفاع متحرک پاستیون ((K-۳۰۰P Bastion-P)، تانک روسی «تی-۹۰» و همچنین خرید هواپیماهای سوخو-۳۰ (SU-۳۰)، سوخو-۳۵ (SU-۳۵) و بالگردهای عمومی تهاجمی کا.ای- ۵۲ (هلیکوپتر (KA۵۲) را داشت که این به معنای افزایش قدرت نظامی ایران و تلاش برای داشتن برتری نظامی در میان بسیاری از کشورهای منطقه و در نتیجه افزایش قدرت نظامی ایران در تسلط بر تنگه هرمز و تهدید خطوط کشتی‌رانی در منطقه خلیج فارس است.

 

این موضوع علاوه بر آنکه می تواند فرصتی برای توسعه و نوسازی ناوگان صنایع پیشرفته نظامی کشور را منجر شود، به لحاظ سیاسی و امنیتی در سطح بین المللی نیز شکست هژمونی سلطه جویانه آمریکا را در پی دارد و مهمترین پیام سیاسی لغو این تحریمها به جامعه جهانی این خواهد بود که دوران یکه تازی در نظام نوین بین المللی به پایان رسیده است . 

 

از دیگر سو لغو این تحریم ها در اقتصاد کشور تاثیر بسزایی خواهد داشت، چرا که ایران به شکل قانونی وارد عرصه بازارهای جهانی خرید و فروش سلاح می شود و فقدان درآمدهای نفتی و سقوط ارزش پول ملی یکی از تجارت های پرسودی است که ظرفیت جدیدی را به اقتصاد کشور و صادرات غیر نفتی خواهد افزود. 

 

به هر حال فرصت به وجود آمده از بابت لغو تحریمهای تسلیحاتی برای کشور بسیار مغتنم محسوب می شود که با هوشمندی هر چه تمام تر می تواند موجب تقویت جایگاه جمهوری اسلامی ایران در معادلات سیاسی امنیتی و اقتصادی بین المللی شود.