08:30 - 1396/09/21
کد خبر: 73551

نگاه"سبلان ما" به استانی که از عدد و رقم‌های مدیرانش، بسیار عقب است؛

تراژدی استانی_ملی؛ معیشت، سینه خیز پشت آمارهای در گریز

چندی پیش یکی از روزنامه های 15 سال پیش را مرور می کردم که در یکی از صفحاتش، فریبرز رییس دانا، از فعالان اقتصادی بخش خصوصی، در مصاحبه اش، به جمله ای ویژه از "مرحوم علامه جعفری" اشاره کرده و گفته بود: به قول علامه، "این آقایان، اعدادشان نه، که اعشارشان مرا کشته."

به گزارش پایگاه خبری تحلیلیسبلان‌ما، بدون تردید برنامه ریزی، سیاست‌گذاری، تعیین اهداف و در نهایت ارزیابی میزان موفقیت یا عدم موفقیت یک سازمان، نهاد، اداره و یا در سطحی بزرگتر توسعه و عدم توسعه‌ی یک کشور، بدون در دست داشتن آمار و اطلاعات صحیح و دقیق امکان‌پذیر نیست.

در واقع نقش راهنما و هدایتگری "آمار" در رسیدن به نتیجه ای مطلوب در عرصه‌های مختلف فرهنگی، اقتصادی،سیاسی، ورزشی و اجتماعی بر هیچ کس پوشیده نیست و این آمارها هرچقدر دقیق و قابل اتکا باشد، برنامه‌ریزی‌ها صحیح و در نهایت حرکت توسعه‌ای شتاب بیشتری به خود خواهد گرفت.

حال با تمام اهمیت و ضروت ارائه " آمار دقیق" به عنوان پایه برنامه ریزی برای پیشبرد اهداف توسعه‌ای، اما انگار حساسیت این موضوع در بین مسئولان استان اردبیل درک وهضم  نشده است و بیشتر مدیران استانی "آمار و ارقام" را پلی می‌دانند برای ارتقای جایگاه مدیریتی خود؛ پلی که البته هیچ امنیتی ندارد و هر لحظه امکان لغزش و سقوط وجود دارد.

حال اینجاست که تناقض و فاصله فاحش بین آمار ارائه شده دستگاه‌ها با وضعیت معیشت، اشتغال، اعتیاد و دیگر معضلاتی که مردم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، سردرگمی و بلاتکلیفی را به همراه دارد و همین مسئله، کار برنامه ریزی و هدف گذاری را نیز با مشکل مواجه می‌کند.

اما چه کنیم که این روزها ارائه "آمارهای غیر واقعی"، بنا به درخواست استاندار جدید مبنی بر ارائه گزارشات و فعالیت‌های ادارات در طول سال‌های گذشته، انگار عصای دست مدیران استانی شده است.

قاسم رحیمی مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان از ایجاد اشتغال برای 6489 نفر توسط نهادهای دولتی در طی 7 ماه خبر می دهد و علی نظری شیخ احمد هم از رونق تولید در شهرک‌های صنعتی و فعالیت 80 درصدی واحدهای تولیدی با اشتغال 10 هزارنفری می‌گوید.

حاجی زاده از جهش 47 پله ای عملکرد میراث فرهنگی در طی 4 سال گذشته و ستاری از آغاز تحویل 608 واحد مسکونی به معلولان خبر می‌دهد و از لزوم ارائه خدمات مطلوب به این قشر جامعه سخن می‌گوید.

سروی هم از رتبه اول استان در تولید عدس و کلزا ، رتبه دوم در تولید سیب زمینی ، رتبه سوم در تولید عسل، رتبه پنجم در تولید چغندر قند و رتبه هفتم در تولید حبوبات و گندم و جو می‌گوید.

سخنان نصیری از ساماندهی کودکان خیابانی حکایت دارد و مسئولی دیگر از ساماندهی متکدیان می‌گوید!

این شرایط ایده‌آل آماری در حالی مطرح می شود که اردبیل رتبه 29 بیکاری را به خود اختصاص داده! خیابان‌های اردبیل محل گشت وگذار گدایان وارداتی و بومی شده است! معلولان اردبیل نه شغلی دارند و نه مسکنی؛ حتی از حداقل حقوق خود نیز محروم اند!  کودکان خیابانی حالا با اسپند دود کردن در چهارراه‌ها زندگی می‌گذرانند و بسیاری از مشکلاتی که گریبانگیر مردم است.

البته در این میان هستند مدیرانی که آمار هم ارائه نمی‌دهند؛ ناصری در خصوص آمار اعتیاد دانش آموزان تنها به این بسنده می‌کند که اعتیاد در مدارس نگران کننده نیست!

صادقی هم میزان گرایش به اعتیاد در بین دانشجویان دانشگاه محقق را به مراتب کمتر از میانگین دانشگاه‌های منطقه 3 و کل کشور می‌داند.

در هر حال این روزها با دو اردبیل مواجه هستیم؛ یکی اردبیل با شرایط خاص مردمی که در کوچه و بازار به زندگی عادی با مشکلات بسیار تن در داده‌اند و دیگری اردبیلی ساخته شده با اعداد و ارقام مدیران.

چندی پیش یکی از روزنامه های 15 سال پیش را مرور می کردم که در یکی از صفحاتش، فریبرز رییس دانا، از فعالان اقتصادی بخش خصوصی، در مصاحبه اش، به جمله ای ویژه از "مرحوم علامه جعفری" اشاره کرده  و گفته بود: به قول علامه، "این آقایان، اعدادشان نه، که اعشارشان مرا کشته." و اشاره او به عدد و رقم‌سازی‌ها و انواع اعداد و اعشاری بود که مسئولین، مخصوصا بخش اعشاری اش را با آنچنان دقت و وسواسی بیانش می کنند، که انگار، واقعی و حقیقی است و آدم دلش می خواهد باور کند.

حالا مدیران استان اردبیل هم به تبعیت از شرایط حاکم بر کل کشور در آمارسازی و ارائه آمارعجیب و غریب همان جمله معروف علامه جعفری را به ذهن متبادر می‌کنند که " این آقایان اعدادشان نه، که اعشارشان مرا کشته".

یک نفر هم سوال جالبی را مطرح می‌کرد؟ او همواره از من می‌پرسید چرا در بین مسئولان ما کسی نیست که در پایان دوره مدیریتش از اعداد و ارقام کوچک شده نسبت به دوره گذشته خودش سخن بگوید. یعنی بیاید و اقرار کند که در بحث آمارها فاصله هایی داشته و اگر هم شد عذرخواهی کند؟.

باهمه تفاسیر، اردبیل حالا به استانی تبدیل شده که از عدد و رقم‌های مدیرانش بسیار عقب است و تراژدی استانی_ملی؛ معیشت، سینه خیز پشت آمارهای در گریز سکنی گزیده است.

هرچند به نظر می‌رسد استاندار جدید اردبیل با توجه به روحیه دوندگی و تلاش و با جدیت در کار خود، می تواند برنامه جدی در این زمینه داشته باشد و مدیران را به ارائه آمار منطقی و مناسب با شرایط استان وادار کند.

گزارش : مصطفی محمدی

انتهای پیام/