10:40 - 1396/12/22
کد خبر: 76133

از پخت عذاهای محلی تا هدیه بردن خانواده داماد به خانه عروس؛

آداب و رسوم عشایر اصلاندوز مغان در چهارشنبه سوری/ در آیین های عشایری اثری از ترقه بازی نیست+تصاویر

چهارشنبه سوری، نام آخرین چهارشنبه هر سال و یکی از آیینهای ویژه و قدیمی قبل از حلول سال نو است که شب آن با آیینهای نغز و با تمام جنبه های شادی و سرور، مردم دوستی و خیر خواهی همراه است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلیسبلان‌مابه نقل ازارس تبار،اصلاندوز در 200 کیلومتری شمال غربی استان اردبیل واقع شده و در همسایگی کشور جمهوری آذربایجان است.حدود 48 درصد عشایر استان اردبیل در این منطقه ساکن هستند و اکثر ساکنان از قدیم الایام تا به امروز طبق سنت و آداب و رسوم خود را بجا می آورند و در آیین های مختلف برنامه مخصوص به خود را داشته و سنت عشایر را زنده نگه می دارند.

از رسوم زیبایی که از سالها قبل در آیینهای " چهارشنبه سوری " استان اردبیل و در بین عشایر اصلاندوز مغان رواج داشته، مراسم خاصی است که طی آن فرستادن خنچه ای از میوه،شیرینی،چادر،پارچه و لباس برای عروس خانواده است که در این صورت خانواده و بستگان داماد هدایایی را برای" بایرام پایی"به خانه عروس می برند.

از دیگر آداب شب چهارشنبه آخر سال می توان به آیین"پریدن از روی آب،پرکردن کوزه ها با آب از چشمه ها و قیچی کردن آب" اشاره کرد.بدین منظور زنان و دختران با کوزه ها به چشمه ها رفته و پس از پریدن از روی آب کوزه ها را با آب پر می کنند و به چهارگوشه خانه و محل زندگی خود ریخته و یا بر سر سفره هفت سین و پختن غذا و یا مصارف دیگر استفاده می کنند.

شال سالاماق،بردن غذا به همسایه های ندار،فالگوش ایستادن،خواندن بایاتی توسط مردان و زنان عشایری،پریدن از روی آتش با اشعار خاص خود،تخم مرغ رنگ کردن،بازی های بومی محلی،پخت غذای آش دوغ محلی،شیربرنج و گندم برشته که در زبان محلی به آن "قورقا" گفته می شود از دیگر سنت ها و آداب مردمان دیار عشایر شاهسون اصلاندوز مغان در مراسم چهارشنبه سوری است.

مروری بر آیین و سنن های باستانی و عشایری استقبال از نوروز به خوبی اثبات می کند اثری از ترقه بازی و انفجار دیده نمی شود.حال ترقه بازی از کجا به سنت های چهارشنبه سوری رسوخ کرده جای بحث است.

تصاویر زیر مربوط به گوشه ای از سبک زندگی عشایر اصلاندوز مغان استان اردبیل در چهارشنبه سوری است که با همکاری دهیار و شورای اسلامی روستای بران علیا و اهالی روستا و قشلاق ایری دره تهیه شده است.

انتهای پیام/