چارشنبه سوری یا چارشنبه شوری!؟

چند سالی است که لبخندهای چارشنبه سوری به نگرانی چشم ها بدل گشته است.

به گزارش سبلانه به نقل از مشکین رسا، از سنت ها و آیین های باستانی که تاکنون نسل به نسل امتداد پیدا کرده است، آیین چارشنبه سوری است. طبق این آیین چهارشنبه آخر سال را با افروختن آتشی، پختن غذاهای محلی و مرسوم، و برخی مراسمات مرسوم دیگر جشن می گیریم.

 

اما، چند سالی است که لبخندهای چارشنبه سوری به نگرانی چشم ها و تپش قلب ها تبدیل شده است. اگر برای رسیدن چارشنبه و گرفتن سور لحظه شماری می کردیم، اکنون از رسیدن چنین شب باستانی واهمه داریم. افروختن آتش در چنین شبی را خجسته می دانستیم، اما چند سالی است که این خجستگی در نگاه های مردم تبدیل به گجستگی گشته است. چند سالی است که دیگر آن حس هم دردی و نوع دوستی که با رسیدن چارشنبه سوری در گرمای آتش کوچکی کنار هم قرار می گرفتیم فراموش شده است. گویا، این شب باستانی تبدیل به شب انتقامی شده است که دوست داریم جان همان دوستانی که زمانی با عشق و اشتیاق از روی آتش می پریدیم با همان آتش بسوزانیم .

 

چند روز پیش شاهد مطلبی در سایتی شدم که نوشته بود: دانش آموزان یمن، یکی از دانش آموزان را به تقلید از داعشی ها در قفس چوبی انداخته و آتش زدند. اگر این آتشی که در مذهب زرتشتیان مقدس بوده و پاکی و قداست به ارمغان می آورده است و به ما یادگار مانده است خود را با عمل های ناهنجار – بازی با آتش که زیان هایی بس دشوار به جا می گذارد- داعشی وار نشان دهیم، مطمئناً آن همه لعنت هایی که به آنها فرستاده می شود از داعشی وارها به دور نخواهد بود. چهارشنبه آخر سال با آتشی برای ما به یادگار مانده است که نشان از نشاط و پاکی  و ایمان و نیکوکاری است نه فرصتی برای جان ستانی هم نوعان خود. بنگریم به عمل هایمان که از چه کسانی پیروی می کنیم خود را چگونه الگو می سازیم یک فرد داعشی صفت یا یک فرد با فرهنگ اسلامی.

 

اگر چارشنبه سوری روانه خیابان ها و کوچه ها می شویم، چرا به جای اینکه خیابان ها را مملو از آتش نمرود کنیم تبدیل به گلستان ابراهیم نکنیم. چرا به جای مواد محترقه  وحشت زایی که در زیر پای کودکان و جوانان و میان سالان و کهنسالان افروخته می شود و ضررهای جبران ناپذیری به جا می گذارد از گل هایی استفاده نکنیم و به یمن سلامتی شان نثار گام هایشان نکنیم.

 

بیایید امسال جای ترقه ها و هرگونه مواد محترقه ای را، که با شعله هایشان محبت می زدایند و جز خانمان سوزی سودی برای احدی ندارد، به گلهای سرخینی دهیم که محبت روانه سازند.

 

به امید دیدن چارشنبه سوری ای که که شوری شعله هایش به سوری لبخندهای دوستانمان بدل گردد، چارشنبه سوری پرنشاطی را  برای هم میهنان با فرهنگ اسلامی آرزومندم.

 

انتهای پیام/