سنت بد سرپرست چهارشنبه سوری

همه ساله با اینکه همه رسانه ها دست به دست هم می دهند تا مردم آخرین چهارشنبه سال را که امروزه دیگر سنتی بی سرپرست برای ما ایرانی ها شده است به دور از خطرات احتمالی چشن بگیرند؛ اما همچنان حوادث ناگوار بدتر از سالهای قبل رخ می دهد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی به نقل از کیویمیز، در رابطه با «چهارشنبه سوری» نکته ای بسیار مهم وجود دارد و آن اینکه کارکرد «آیین» ظهور یک «معنا» است. به عنوان مثال آیینِ نماز ظهور معانی مختلفی همچون «خضوع و خشوع و پرستش و عبودیت» بنده نسبت به خدای خویش است. حال اگر همان افعال (یعنی همان خم و راست شدن) از آن «معنا» خالی شود تبدیل می شود به یک عمل مکانیکی بی روح و بی هویت و معنای یک آیین به مثابه سرپرست آن آیین است. اگر آیین بی معنا شود، تبدیل می شود به آیین بی سرپرست و یتیم. و سنت بی سرپرست بسیار مستعد است که «بد سرپرست» شود.

چهارشنبه سوری را می توان سر دسته سنت ها و آیین های بی سرپرست و نتیجتاً بد سرپرست جای داد. به این جهت که واقعا برای کسانی که در این آیین شرکت می کنند معلوم نیست که دنبال چه معنایی در آن می گردند.

البته در سال های اخیر تلاشهایی شده تا معنای این آیین در ایران باستان یافت شود و این سنت به تقدس آتش در ایران باستان ربط داده شود. این سنت درست باشد یا نباشد مهم این است که اگر واقع بینانه به قصه چهارشنبه سوری بنگریم کسانی که در آن شرکت می کنند در اکثر قریب به اتفاق موارد به هیچ عنوان برای این کار معنایی که به تقدس یا هر گونه ای باستانی دیگر بازگردد نمی بینند.

به عنوان مثال بیایید «چهارشنبه سوری» را با «نوروز» مقایسه کنیم: «آیین نوروز» متصل است به یک سلسله معانی کاملا ملموس در زندگی یک مسلمان ایرانی. به عنوان مثال حال یک خانواده ایرانی در لحظه تحویل سال عموما حال تضرع و دعا برای تقدیرات سال آینده است گویی که در شب قدری دیگر قرار دارد.

یا صله رحم و مهمانی که با نوروز عجین شده است. یا زنده شدن طبیعت و شادی حاصل از این رویداد شادی آور در طبیعت. همه این ها معانی مهمی هستند که پاس داران آیین نوروز از طریق برگزاری آن با این معانی همراه می شوند؛ اما چهارشنبه سوری در حال حاضر، آیینی است گنگ و مبهم و «بی معنا». فقط ظاهری است تهی شده از معنا و «ظاهر بی معنا» بسیار خطرناک است مخصوصا اگر از جنس« آتش » باشد.

پس بیایید چهارشنبه آخر سالی که همه ساله به سوزناکترین چهارشنبه آخر سال مشهور است را با خطاهای خود توجیهی قابل قبول از سنت زرتشت رقم بزنیم.

انتهای پیام/