- کد خبر: 28026
- بازدید: 2,577
- 1395/02/02 - 09:11:53
تلاش کنیم هر روزمان، روز زمین پاک باشد
بی شک درجدال انسان با طبیعت، انسان بازنده نهایی خواهد بود پس باید دست از نبرد بازمین برداشته و کمی مهربان باشیم و با فرهنگسازی و آموزش، هر روز را روز زمین پاک بدانیم.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی، اگر دستی به پیشانی اش بکشیم حرارتش را حس میکنیم. مسلما اگر زبان داشت از درد مینالید. تب تندش را میتوان از خشک شدن آب دریاچه ها وتالاب ها فهمید.
یخ هایی که درپیشانیش هست هم آب میشوند؛ انگار زخم عمیقی دارد و زیر زمین هم آبی نمانده تا لااقل دلش راخنک کند!...
زمین، این واژه مقدس که خداوند در قرآن کریم، بارها از آفرینش آن، نقش های این نعمت بزرگ الهی و نعمت های پیدا و ناپیدای آن سخن به میان آورده است.
"اَللّهُ الّذی جَعَلَ لَکُمُ الاَرضَ قراراً؛ خداوند همان است که زمین را آسایشگاه شما قرار داد".
در قرآن، صفاتی چون پناهگاه، آسایشگاه و بستر، برای زمین آورده شده است و آن را برای انسان، نعمت های بزرگ شمرده است.
حال از خود بپرسیم آیا قدر شناس این نعمت الهی بوده ایم؟ طلا را از دل زمین بیرون آوردیم وبجایش طلا پرکردیم اما طلای کثیف.
درختان وجنگل ها را ازبین بردیم بدون آنکه بدانیم این ها به مانفس میدهند. البته در این میان آسمانش راهم بی نصیب نگذاشتیم وبه جای آبی، خاکستری رنگش کردیم.
روز2 ارديبهشت برابر با 22 آوريل، ميليون ها نفر در سراسر جهان روز زمين پاک را جشن می گيرند اما کاش به جای جشن وهمایشهای مختلف، تفکر کرد درجهت بهبود وضعیت فعلی زمین.
تقریباً چند دهه است که زنگ های خطر برای زمین به صدا درآمده است. روز زمین پاک، یکی از این زنگ های خطر است که در همه جای دنیا شنیده می شود.
با گسترش شهرنشینی و تخریب زیستگاها وصنعتی شدن تولید محصولات جدید، مواد شیمیایی جدیدی هم، همزمان وارد محیط زندگی ما می شود.
ترکیباتی سمی که در خاک، آب و هوای ما نفوذ می کند و بی آنکه بدانیم، لبخند رضایتی را که از داشتن زندگی مدرن و رو به تکامل بر لبانمان نشسته، تبدیل به آهی می کند که تمامی ندارد.
وقتی محیط زندگی نه هوای سالم داشته باشد و نه غذای سالم و نه آب سالم، وانسان ها مجبورشوند که دست به مهاجرت زده و این روند تخریب طبیعت، نو به نو، تکرار شود، بلایای طبیعی، خشک سالی، قحطی و جنگ های پی در پی، به وقوع می پیوندند و سالانه بیش از شصت هزار نفر، در این بحران ها تسلیم مرگ می شوند.
بی شک درجدال انسان با طبیعت، انسان بازنده نهایی خواهد بود پس بیایید دست از نبرد بازمین برداریم وکمی مهربان باشیم و با آموزش فرزندانمان وفرهنگسازی، هر روز را روز زمین پاک بدانیم واز این موهبت الهی محافظت کنیم چون بقا انسان در گرو بقا زمین است.
یادداشت از: رضا مهری کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست
انتهای پیام/م
دیدگاهها