همراه با شهدای انقلاب اردبیل/10؛

شهید رسول خلیل‌آبادی، یار انقلابی اردبیل

شهید رسول خلیل آبادی دانشجوی ضد رژیمی بود که با استاد طرفدار طاغوت درگیر و از دانشگاه اخراج شد و در خدمت سربازی هم از مبارزه دست نکشید.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سبلان ما»، شهید رسول خلیل آبادی یکم شهریور ماه 1335 در محله ابراهیم آباد اردبیل به دنیا آمد. در همان دوران خردسالی والدینش را از دست داد و همراه خواهرش تحت حمایت پدر بزرگش قرار گرفت. او برای اینکه رشد و نمو یابد، همراه خواهرش سختی های زیادی کشید اما با این وجود، در سال 1353 موفق به اخذ دیپلم شد و در کنکور سراسری همان سال، در رشته روان شناسی دانشگاه تبریز پذیرفته شد.

 

حضور در دانشگاه تبریز فصل مهمی از زندگی او بود و چنان تأثیر عمیقی بر زندگی او گذاشت که بعد از دو سال تحصیل در دانشگاه، او به یک مبارز واقعی تبدیل شد. رسول خلیل آبادی با درک و بینش عمیقی که از گروه‌های مختلف سیاسی فعال در فضای دانشگاه‌های آن سال‌ها از جمله گروه‌های چپ مثل سازمان چریک‌های فدایی خلق و مجاهدین خلق داشت، عضویت در هیچ کدام از آنها را نپذیرفت و با بچه‌های مذهبی شروع به فعالیت مستقلی کرد.

 

پس از سپری دو سال از حضور رسول خلیل‌آبادی در دانشگاه، در سال 1355 او رفته رفته به عنوان یک دانشجوی ضد رژیم تبدیل می‌شود و از این بابت مسئولان دانشگاه نیز دل پری از او پیدا کرده و به دنبال بهانه‌ای برای اخراجش از دانشگاه برمی‌آیند تا اینکه در اسفند ماه 1355 این بهانه برای کمیته انظباطی دانشگاه به دست می‌آید. رسول در کلاس درس، به یکی از اساتید خود که طرفدار حکومت و رژیم شاه بوده، به خاطر حرف‌های جانبدارانه‌ای که از حکومت می‌کرده، اعتراض می‌کند که همین مسئله  باعث به وجود آمدن مجادله و درگیری لفظی بین آنها می‌شود.

 این مسئله بهانه خیلی خوبی را به دستم مسئولان دانشگاه داد تا جلسه کمیته انظباطی را تشکیل داده و او را چهارترم از ادامه تحصیل محروم سازند. بعد طی نامه‌ای او را به اداره وظیفه عمومی، جهت گذراندن دوره خدمت سربازی معرفی کنند. بدین ترتیب او بعد از تعلیق از تحصیل، وارد خدمت سربازی شد و فعالیت‌های انقلابی و عقیدتی خود را در پادگان نظامی ارتش پی‌گرفت. در ارتش نیز چندین‌بار به همین خاطر دستگیر و زندانی شد، اما همچنان فعالیت‌های مبارزاتی‌اش را پی‌گرفت.

رسول خلیل‌آبادی بعد از اینکه امام خمینی از نظامیان و سربازان خواست تا پادگان‌های نظامی را ترک کنند، از اولین سربازانی بود که از پادگان مراغه فرار کرد و به اردبیل بازگشت. رسول تا بازگشت امام خمینی به ایران، حضور مؤثری در جریان مبارزات نهضت اسلامی در اردبیل داشت تا اینکه بعد از 22 بهمن به شوق دیدن پیر و مراد خود به همراه دو تن از دوستانش راهی تهران شد.

سرانجام پس از دیدار امام، در روز 22 بهمن در حین بازگشت به اردبیل در خیابان سپه تهران با مشاهده تیراندازی گروهی از افسران به سوی مردم، برای کمک به سوی آنها می‌شتابد. در حین تلاش جهت خلع سلاح نظامیان داخل محوطه دانشکده افسری، مورد اصابت گلوله یکی از دژخیمان قرار گرفته و به شهادت می‌رسد. پیکر او بعد از سپری شدن یک روز از شهادتش، توسط چندتن از اطرافیان در بهشت زهرای تهران تشییع و به خاک سپرده شد.

 

انتهای پیام/ج