یادداشت/

تالاب سدمیل مغان در یک نگاه

تالاب سدمیل مغان،مقام نخست را در بین زیستگاههای آب استان به خود اختصاص داده است.

به گزارش خبرنگار به نقل از ارس تبار،سدمیل مغان،بمنظور تامین آب آبیاری اراضی دشت مغان بطور مشترک توسط شوروی سابق و ایران در سال 1349 در سه کیلومتری غرب اصلاندوز احداث شده است.مختصات آن در سیستم جغرافیایی 702820 متر شرقی و 4366511 متر شمالی و ارتفاع آن از سطح دریاهای آزاد به طور متوسط 150 متر می باشد و نزدیکترین مراکز انسانی به این تالاب،روستای قره قباق است که به فاصله حدود 1/5 کیلومتر از آن قرار دارد که منبع تامین آب این دریاچه رودخانه مرزی ارس است.

مساحت تالاب در دو کشور ایران و آذربایجان حدود 450 هکتار بوده ولی مساحت آن در خاک ایران حدود 112 هکتار و عمق متوسط آن 5 متر است.

حیات اقتصادی و اجتماعی فعالیتهای گسترده کشاورزی و صنایع مرتبط ناحیه وسیعی از دشت مغان در شهرستانهای پارس آباد و بیله سوار در گرو آب خروجی از این سد است.

تامین آب شرب شهرستانهای پارس آباد و بیله سوار و گرمی از طریق کانال آبرسانی و تصفیه آب.وجود 11 گونه از ماهیان نظیر سوف،سیم،زرده چر-12 گونه از دوزیستان و خزندگان-گونه های مختلفی از پرندگان نادر آبزی و کنار آبزی نظیر پلیکان،قو،حواصیل ها،غازها و باکلان ها و اردکها،غواص ها و پرندگان خشک زی نظیر دراج و قرقاول و چند گونه پستاندار از جمله گربه جتگلی و شنگ معرف بخشی از ارزش این سیستم آبی از نظر زیستگاهی می باشدوجود تنوع گونه ای و امنیت حاکم براین سیستم آبی ناشی از ممنوعیت تیراندازی و شکار و صید در حدود مرزی موقعیت جغرافیایی و نقشی که در این تالاب از نظر جذب پرندگان ارزشمند مهاجر دارد،باعث گردیده این تالاب مقام نخست را در بین زیستگاههای آبی استان به خود اختصاص دهد.ارزشهای اکوتوریستی و پرنده نگری،و سایر ارزشهای مشترک تالابها نظیر کنترل سیلاب،تغذیه سفره های آب زیر زمینی،نقش گیاهان آبزی تالاب در تصفیه آب و غیره.

از مهمترین عوامل تهدیدکننده تالاب می توان به انباشته شدن رسوبات رودخانه ارس در پشت سد،فرسایش خاکهای اراضی مجاور دریاچه به واسطه چرای مفرط دام و ورود آلودگیهای مختلف از جمله فاضلابهای انسانی و صنعتی از طریق رودخانه ارس به تالاب اشاره کرد.

انتهای پیام/