
شرح حکمت ۴۴ نهجالبلاغه؛
در آخرت خوش به حال چه کسانی است
امام علی (ع) فرمودند: خوشا به حال کسى که (پيوسته) به ياد معاد باشد و براى روز حساب عمل کند، به مقدار کفايت قانع گردد و از خدا راضى باشد.
امام علی (ع) فرمودند: خوشا به حال کسى که (پيوسته) به ياد معاد باشد و براى روز حساب عمل کند، به مقدار کفايت قانع گردد و از خدا راضى باشد.
امام علی (ع) فرمودند: در يادکرد «خباب بن ارت» فرمودند: خدا رحمت کند خباب بن الارت را او از روى رغبت اسلام آورد و براى اطاعت خداوند هجرت کرد، به زندگى ساده قناعت نمود.
امام علی (ع) فرمودند: خداوند این درد و بیماری تو را سبب ریزش گناهانت قرارداد، زیرا پاداشی در بیماری نیست؛ ولی گناهان را میریزد همچون ریزش برگ درختان است.
امام علی (ع) فرمودند:همان جمله (پرمايه) قبل، به تعبير ديگرى بدين صورت از امام (عليهالسلام) نقل شده است که فرمود: قلب احمق در دهان اوست و زبان عاقل در درون قلبش! و هر دو يک معنا را بازگو مىکنند.
امام علی (ع) فرمودند: زبان عاقل پشت قلب او قرار دارد درحالیکه قلب احمق پشت زبان اوست.
امام علی (ع) فرمودند: کارهاى مستحب اگر به واجبات زيان برساند موجب قرب به خدا نمى شود.
حضرت علی علیهالسلام به فرزندش حضرت حسن علیهالسلام فرمود: پسرم دو چهار برنامه را از من حفظ کن که آنچه با آنها بهجای آوری دچار زیانت نمیکند برترین بینیازی خرد است.
«این چه کاری بود که کردید؟» عرض کردند: این رسوم و آدابی است که ما امیران خود را با آن بزرگ میداریم.