قدیمی‌ترین موذن اصلاندوز را بشناسیم+عکس

47 سال انس با اذان و مسجد باعث شده تا مردم اصلاندوز او را به عنوان یکی از قدیمی ترین موذنان این شهر بشناسند.

به گزارش به نقل از ارس تبار ،لحظه ملکوتی اذان فرارسیده و بانگ «الله اکبر» فضا را پر کرده است. صدا از گلدسته مسجد به گوش می رسد. ذکر کلمات حق با صوت خوشی در فضا طنین انداز شده است. نوای خوش  اذان، عاشقان و دلدادگان الهی را به مناجات و سخن گفتن با معبود خویش دعوت می کند.
 
نمازگزاران یکی پس از دیگری وارد مسجد می شوند. همراه با نمازگزاران، نماز ظهر و عصر را اقامه می کنیم. نماز تمام شده است. نزد موذن مسجد می رویم و با اوهمراه می شویم؛ از قدیمی ترین موذنان اهل اصلاندوز است.
 
"علی اصغر منور" معروف به ''اوستا علی عسگر''، متولد1310 روستای چاپاخان مشکین شهر و اکنون ساکن محله قره قباق اصلاندوز است؛ صوت خوشی دارد؛ از سال 1347 موذنی را در مسجد جامع، مسجد صاحب الزمان (عج)قره قباق و خدآفرین شروع کرده است؛47 سال انس با اذان و مسجد باعث شده تا مردم اصلاندوز او را به عنوان یکی از قدیمی ترین موذنان این شهر بشناسند.

 

بسیار خوشحال از اینکه خداوند نعمتی مانند صوت خوش را به او هدیه کرده است. او علاوه بر اینکه نماز اول وقت خود را هیچ روزی ترک نکرده، بلکه قرائت قرآن و اذان در هرشرایطی را از اولویت های خود قرار داده است.
 
صدای زیبای اوستا علی عسگر و علاقه درونی او به معنویات، وی را به استفاده از این نعمت خدادادی در بهترین راه و مسیر ترغیب کرده است. او می گوید: پدربزرگم صوت زیبایی داشت و علاقه‌مند به گوش دادن و قرائت اذان و قرآن کریم بود؛ پدرم مرا به این امر ترغیب کرد.
 
منور بازنشسته سازمان آب منطقه ای اصلاندوز و چندین سال هم معمار ساختمان بوده است؛در جبهه های حق علیه باطل بصورت رزمنده بسیجی حضور داشته و صوت خوش اذان او در فضای جبهه نیز طنین انداز شده بود.
 
وی در اذان سبک خاص خودش را داشت و از جایی که برخی چهره ها طوری هستند که در حافظه یک ملت و یا یک قوم باقی می مانند، منور نیز یکی از آنان است.
 
به سبک مرحوم استاد رحیم موذن زاده، اذان را قرائت می کند؛ او در این خصوص می گوید: سبک استاد موذن زاده ارتباط خاصی بين دل های مخلوق با خالق ايجاد می کند و کمتر کسی چنين توفيقی را در موذنی بدست آورده است.

 

کهولت سن، اوستا علی عسگر را از علاقه خود به این هنر معنوی دور نکرده است و هنوز هم حال و هوای همان روزهای جوانی را برای قرائت کلمات حق دارد و برای فرارسیدن زمان اذان لحظه شماری می کند.
 
با اوستا علی عسگر خداحافظی و برای او آرزوی توفیق و سلامت روزافزون می کنیم.جای خوشحالی است که اصلاندوز مهد انسان های بزرگی همچون «علی اصغر منور» و یا مرحوم «مشهدی خیراله بهروزی» که از سنین جوانی تا پایان عمر همیشه از مسجد جامع و پشت بام خانه اش صوت اذان در تمام نقاط شهر می پیچید،است.