شعر/

گیوی؛ نگین انگشتری منطقه خلخال

اگر منطقه خلخال را بسان انگشتری فرض کنیم گیوی نگین آن انگشتر به حساب می آید و عروس منطقه خلخال است.

به گزارش به نقل از کیویمیز، باوجود اینکه خلخال سند افتخار ماست، باز هم نمی شود از برتری کیوی از ابعاد مختلف بر این منطقه چشم پوشید. اگر منطقه خلخال را بسان انگشتری فرض کنیم کیوی نگین آن انگشتر به حساب می آید و عروس منطقه خلخال است.
دلیل این ادعا را نخست بایددربعدجاذبه های طبیعی و مناظر زیبای شهری و باغ های اطراف آن جستجو کرد که چشم هر رهگذری را محسور چشم انداز بی همتای خود می کند و همچنین وجود، آبگرم، سدکیوی ، داش حمام و ...هم بر فزونی این زیبایی ها دلالت دارد.
دیگر نفوذ فرهنگی آداب و سبک زندگی مردم کیوی بر منطقه خلخال و ظهور شخصیت هایی نظیر، آیت الله خلخالی، دکتر حس احمدی و ... دلیلی دیگر بر همین مدعاست.
این شعر در صدد احیای همیت مردمی در جهت احیا و آبادانی منطقه ای است که در کوچه باغ های آن بزرگ شده اند و همچنین نوشدن یک حس نوستالوژیک در افرادی است که از اهالی کیوی هستند ولی در شهرهای دیگر ساکنند، این حس در اغلب افراد وجود دارد و گاه با ترنم چنین شعرهایی احیا می شود و انگیزه بازگشت به وطن را در آنها بر می انگیزد.

 

کیوی شربت دو، شکردو، بال دو                                   اونا تعظیم الیه ن خلخال دو

کیوی باشدان باشا داغ دو دره دو                                 همیشه یاددا قالان منظره دو

باغلارین دا سارالان هیواسی وار                                  گیلاسی، گیردیکانی آلماسی وار

بو سؤالون جوابی انکاردو                                             کیوی هیواسی بهشته واردو؟

کشت و صنعت ده شلیل شافتالی وار                         کیوی ده گوز یاشی تک آلبالی وار

سرعین ده سولارون هیبتی وار                                   کیوی ایستی سوونون لذتی وار

مشکینون گر اوزومی دن سیزدو                                  کیوی نون مردمی ده کین سیز دو

کینی گر اولسادا ابراز اتمز                                          هرسوزه داعوانی آغاز اتمز

او زمانلار کی تمیزلیگ یوخی دی                                 بیت بیره باشدان ایاقه   چوخیدی

داشی دشدی کیوی لی چاتدی سووا                         داش حمام دا گده اندامی یووا

داشی دشدی کیوی لی سو آپارا                                آپارا سویی  دلیک داشدان هارا

داش حامامون باشینون باغلارینا                                  افریمیش مولرینه، تاغلارینا

قدیم اولرده واریدی باجامیز                                         باجالاردان گجه شال سالامامیز

بایرام اولسیدی گدردوگ گوروشه                               سوزده اولسیدی چیخاردی اوروشه

او اوپوش لرده صداقت واریدی                                     مهربانلیق دا دا قوت واریدی

باشلانیردی کی محرم هاواسی                                 باغلانیردی باشا ماتم قاراسی

دسته آخشام چاغی چیخمیش بازارا                          خیالیم باش گوتوروب گتدی اورا

دسته نون شاخسیی لاب غوغادو                              سینه سی، زنجیری واویلادو   

مردمون ایشلری یاددان چیخماز                                  ازنوون دوشلری یاددان چیخماز

خان باغی، کورپی قولاقی، دربند                               داغی سرمستان دو  یا کی سهند؟

بیلمیرم هر ندو جانیم دو منیم                                    مرهم روح و روانیم دو منیم      

 

شعر از قربان کیانی 

 

انتهای پیام/