یک اتفاق بزرگ در یک تجربه ساده

در حالی که برخی از مسئولان هنوز به خود زحمت نداده اند که با مطالعه و درک درست از مفهوم اقتصاد مقاومتی، برنامه های اصولی در این عرصه اجرایی کنند، اما هستند افرادی که در تجربه های مختصر و ساده خود، طوری عمل می کنند که انگار این مفهوم و تئوریهای آن را به خوب

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی، در حالی که برخی از مسئولان هنوز به خود زحمت نداده اند که با مطالعه و درک درست از مفهوم اقتصاد مقاومتی، برنامه های اصولی در این عرصه اجرایی کنند، اما هستند افرادی که در تجربه های مختصر و ساده خود، طوری عمل می کنند که انگار این مفهوم و تئوریهای آن را به خوبی دریافته اند و سالهاست که دارند منطبق با آن، کار و تولید می کنند.

این تجربه خیلی ساده از یک دیدار مختصر نشات می گیرد، اما مفهوم و معنایی که از آن دریافت کرده ام، برایم ارزشمند بوده است.

گذری داشتم بر دامنه رنگین کوه سبلان که ایلات عشایر دشت مغان (شاهسون ها) در فصول گرما آنجا را به عنوان ییلاق، جهت چرای دامهای خود بر می گزینند.

 به چوپانی چوبدستی و شلاق پشمی به دست، نی و مشک آبی در بغل آویزان با لباس های تمام پشمی حاصل دسترنج خود و گله ای از گوسفندان در پیش برخورد کردم.

 به آرامی جلو رفته و از حال و روزگارش پرسیدم؟ گویا شادی او عجین بود با سیر شدن شکم احشام پیش رویش.

از بهره وری دامش پرسیدم؟ رضایت مند بود اما میگفت کاش خام فروشی نشود.

 توضیح بیشتری از او خواستم که با آرامشی خاص بر زمین نشست و گقت که از شیر دام بنا به نیاز خود و خانواده ام و نیز براساس نیاز جامعه، ماست، پنیر، کره، خامه و دوغ تهیه کرده و حتی دوغ را به کشک تبدیل و خشکانده و از آن استفاده می کنیم و اگر نیاز به دوغ هم داشته باشیم با اضافه کردن مقداری آب به کشک دوباره به دوغ تبدیل می شود.

او ادامه می دهد: از پشم گوسفندان نیز دهها نوع استفاده می شود؛ استفاده جهت تولید نخ، پارچه پشمی، فرش، گلیم و جاجیم و هر نوع زیرانداز و گاهی نیز نمد و در تولید انواع لباس ها، و بیشتر از همه در شالکوبی و صنعت ریسندگی و بافندگی به کار گرفته می شود.

این عشایر خوش صحبت در ادامه می گوید: از گوشت برای تهیه انواع خوراکی ها، از پوست برای تهیه چرم و انواع صنایع چرمی، از روده و پوست گوسفندان الک و غربال و رشته ای خوش نقش و نگار و حتی از پوست نرم و نازک جنین افتاده جهت تهیه مرغوبترین کلاه و دستکش چرمی استفاده می کنیم.

او فضولات حیوانی را هم قابل استفاده معرفی می کند و می گوید: از این فضولات به عنوان کود طبیعی حیوانی در باغها و مزارع استفاده می کنیم  و در پخت و پزها نیز برای آتش زدن و ایجادحرارت و گرما بسیار مناسب است.

 این چوپان، خاکستر به جا مانده از آتش زدن فضولات را هم در محل عبور و مرور عشایر و روستاییان پخش می کند تا پوششی همانند آسفالت باشد تا در زمانیکه زمین گلی است برای اهالی مشکلی بوجود نیاید.

صحبت هایم که تمام شد در یافتم که این چوپان عشایر با زبان بی زبانی و با استفاده از تجربه خود از اقتصاد مقاومتی حرف می زند و خود بر آن تکیه دارد و در واقع اقتصاد مقاومتی را به صورت عملی اجرا می کند.

من در یافتم او مرد عمل است نه مرد حرف و فهمیدم که این مرد اقتصاد دان تجربی است نه اقتصاد دان کاغذی!

یادداشت از: محمد باقر محمدی دانشجوی مدیریت جهانگردی

انتهای پیام/م