خشونت اجتماعی؛ مهمترین و بیشترین وجه خشونت علیه زنان مسلمان

یکی از ابعاد بسیار مهم خشونت در میان زنان، خشونت اجتماعی است. این نوع خشونت با توجه به سیاست گذاری های دولت در مسائل زنان در جوامع گوناگون دارای شدت و ضعف می باشد.

به گزارش به نقل ازدانا، زنان با توجه به جایگاه مهم و تأثیرگذار خویش در جامعه و در طول زمان،‌ دولتمردان را مجبور به قبول حقوقشان نموده اند تا جایی که امروز احترام به حقوق ایشان و در اختیار قرار دادن نقش های متعدد اجتماعی به زنان، نه تعجب برانگیز که امری عادی و مثبت تلقی می گردد. با وجود کسب چنین احترامی از سوی جامعه و علی الخصوص مردان، همچنان شاهد هستیم که زنان در جهان، فارغ از غربی یا شرقی بودن آن هنوز با مشکلاتی اساسی مواجه هستند. متأسفانه در دنیای مدرن امروز نیز همواره شاهد تجربه های تلخی از تاریخ بشری؛ ظلم و ستم،‌ تهدید امنیت جانی و روانی، سوء استفاده و در یک کلام خشونت علیه زنان هستیم.

خشونت به مفهوم کلی را می توان از جنبه های مختلفی تعریف نمود، به طور نمونه «فعالیت ها - الفاظ - ذهنیت ها و سیستم هایی که مردم را از رسیدن به استعدادهای عالی شان منع و باعث زیان های فیزیکی، روانی، اجتماعی یا محیطی گردد. نکته مهم این است که عمل خشونت آمیز حیات زندگی انسان را در تمامی ابعاد آن به مخاطره می اندازد. اگر این تعریف از خشونت را برای جامعه زنان در تمامی کشورها در نظر بگیریم درمیابیم که خشونت تنها منحصر به اعمال زور و آسیب در خانواده نبوده و این نوع خشونت می تواند بخشی از این تعریف را دربرگیرد.

یکی از ابعاد بسیار مهم خشونت در میان زنان، خشونت اجتماعی است. این نوع خشونت با توجه به سیاست گذاری های دولت در مسائل زنان در جوامع گوناگون دارای شدت و ضعف می باشد. به طور مثال اجبار زنان به انجام کارها و مشاغلی که تناسبی با روحیات و نوع فیزیک ایشان ندارد آن هم با شعار برابری جنسیتی نوعی خشونت اجتماعی می باشد که در زَروَرق حمایت از حقوق زنان کادو پیچ شده و با نمایی بسیار شکیل، بدترین نوع خشونت را به زنان هدیه می دهد.

نوع دیگر از خشونت اجتماعی علیه زنان کالانمودن ایشان جهت سودآوری برای سرمایه دارانی می باشد که سودشان را در استفاده ابزاری از زنان دانسته و سعی می کنند با بهره برداری از ظاهر زنانه این گروه بتوانند به سود بیشتر دست یافته و اسم آن را نیز دادن آزادی به زنان جهت دست یابی به حقوق خود گذاشته اند.  

از دیگر جنبه های خشونت اجتماعی که می توان آن را یکی از مهمترین مصادیق خشونت علیه زنان دانست؛ تحت فشار قرار دادن زنان مسلمان و مبارزه با حجاب در این کشورهاست به طوریکه این امر در کشور های غربی به عنوان مهمترین دستورکار دولتمردان در جهت محدود نمودن زنان مسلمان قرار گرفته است. دولت مردان این کشورها به بهانه اینکه حجاب امری سیاسی می باشد نه مذهبی و همچنین اینکه افراد در این جوامع حق ندارند از نوعی پوشش یا لباس که معرف گرایش مذهب خاصی است استفاده نمایند، به مبارزه با حجاب در کشورهای خود برخاسته و سعی می نمایند از تمامی ابزارهای موجود خود در جهت سرکوب مسلمانان علی الخصوص زنان مسلمان بهره ببرند. این درحالی است که مسلمانان نیز مانند دیگر شهروندان این کشورها باید از حق شهروندی بهره مند شده و مجبور نمودن زنان این جوامع به ترک حجاب یک حرکت ضد بشری و درجهت اعمال خشونت علیه زنان در این گونه کشورهای به اصطلاح مدرن می باشد. از طرف دیگر می توان این پرسش را مطرح نمود که آیا اجبار نمودن افراد به قبول باورهای سکولار در جامعه، نقض آشکار دموکراسی نیست؟  

کشورهای اروپایی مانند فرانسه که ادعای حقوق بشری و آزادی در آنها موج می زند، با اجرای قوانین سخت گیرانه در زمینه حجاب در میان زنان و دختران مسلمان، بزرگترین ناقض حقوق زنان می باشد و نادیده گرفتن چنین ظلم و اجحافی در حق زنان،‌ منجر به بروز سخت ترین آسیب های روحی و حتی جسمی برای زنان مسلمان این کشورها شده است. بانوانی که برای داشتن حق انتخاب نوع پوشش خود بایستی بیشترین توهین ها و بی حرمتی ها را تحمل نموده و تحت سخت ترین شرایط هر لحظه در استرس قرار گیرند.

این رفتارهای ضد بشری در کشورهای مدعی حقوق زنان،‌ نوعی خشونت علیه زنان بوده است زیرا با توجه به اعلامیه حقوق بشر سازمان ملل متحد،‌ خشونت علیه زنان اینگونه تعریف شده است: «هرگونه عمل خشونت آمیز مبتنی بر خشونت علیه زنان به واسطه جنس که باعث بروز صدمات و آسیب های جسمی،‌ جنسی و روانی و رنج و آزار و تهدید علیه آن ها شود که منجر به محرومیت زنان در اجتماع گردد، خشونت تلقی می شود».

تعریف بالا از خشونت بسیار گویا بوده و مشخص می کند که اگر امری موجب بروز صدمات جسمی و روانی شده و همچنین منجر به محرومیت زنان از حضور در اجتماع گردد از مصادیق خشونت علیه زنان می باشد. منع دختران از حضور در مدارس با حجاب اسلامی، آزار و تهدید زنان در خیابان به واسطه استفاده شخص از حجاب،‌ منع ورود دختران محجبه به دانشگاه،‌ جلوگیری از ادامه کار زنان با حجاب اسلامی و... نمونه ای مشخص و مبرهن از نقض حقوق زنان در این گونه جوامع محسوب شده و یکی از آشکارترین حقوق انسان یعنی حق انتخاب دین را از وی سلب نموده و هر روز زنان بسیاری را به واسطه استفاده از این حق مورد تهدید و آزار قرار می دهند. جدا شدن زنان مسلمان و محجبه از مکان های علمی، عدم دسترسی ایشان به امتیازهای اجتماعی و همچنین زندگی اجتماعی سخت در هاله ای از ترس و ناامیدی از جمله مصادیق خشونت علیه زنان می باشد.

بی شک از مطالبات زنان در هر جای این جهان هستی، بهره مندی از حقوق خود و زندگی عاری از خشونت   می باشد که در این میان زنان مسلمان نیز که در جوامع غربی، مظلومانه تحت شدیدترین آزارها و اهانت ها قرار دارند، چشم امید به دولت های اسلامی دارند تا فعالین حقوق زنان این کشورها به داد ایشان رسیده و از حق داشتن حجاب آنها به عنوان یک حق معمول، دفاع نمایند. حال با توجه به وجود چنین خشونت هایی در
کشورهایی که خود را مدافع حقوق زنان دانسته و داعیه دار حقوق بشر نیز می باشند دیگر جای تعلل نبوده و می بایست عظمی راسخ در جهت کمک به این بانوان مسلمان ایجاد گردد.

سمیرا گرجائی پری- کارشناس ارشد مطالعات زنان

انتهای پیام/