فهیمی گفت: متاسفانه بعضی از خانواده ها این ناراحتی را کوچک و نا چیز تلقی کرده و اساسا در فکر پیشگیری و یا درمان آن نیستند.

کارشناس روانشناسی افزود: اگر فرزند آنها شب تب کرده یا عطسه بی موقعی کند، سخت ناراحت می شوند، و فورا برای درمان او اقدام می کنند ولی از دروغ گفتن فرزند خویش تاثری ندارند.

فهیمی تحمیل تکالیف سنگین و داشتن توقع بیش از طاقت فرزندان، احساس تحقیر و ترس از مجازات را از علل دروغگویی کودکان عنوان کرد.

وی گفت: متاسفانه این مرض خطرناک مخصوص  بزرگسالان نیست. و فرزندانمان از کودکی به دروغگویی عادت می کنند و گاهی چنان به این خوی ناپسند انس می گیرند که از دروغ گفتن لذت می برند و از این که دیگران را با گفته های نادرست خود جذب کنند، مسرور می شوند.

وی اظهار داشت: یکی از مهمترین عوامل پرورش فطرت راستگویی در کودکان ، محیط خانواده است. جایی که پدران و مادران راستگو هستند و پیرامون دروغ و خلاف حقیقت نمی گردند، طفل طبعا به راه درستی می رود و راستگو بار می آید و موانعی را که به فراوانی در سر راه او پیدا می شود، به آسانی می تواند برطرف کند.

انتهای پیام/