در سايه خطاي استراتژيك سياسيون صورت مي گيرد؛

سربازگيري سياسي در اردبيل

تازه واردان به عالم سياست هم مي دانند كه تشكيلات سازماني در اردوگاه اصلاح طلبان به حدي تصلبي و منقبض است كه در آن "سرباز" هميشه "سرباز" مي ماند و اگر كسي منش "مستقل" و "آزادگي" دارد بعيد است تحمل چنين فضايي تحقرآميز را داشته باشد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی،  هر چه عقربه هاي زمان به روز موعود(دهم ارديبهشت) و دور دوم انتخابات مجلس شوراي اسلامي پيش مي رود، تحركات اردوگاه اصلاح طلبان و گروههاي نزديك به دولت براي تاثير گذاري و تغيير روند رقابت با هدف كسب اكثريت كرسي هاي باقي مانده مجلس دهم شتاب بيشتري به خود مي گيرد.

رئيس جمهور و مقامات دولتي همواره مي گويند كه هيچ تلاشي براي يكدست كردن مجلس و دولت نمي كنند و به دنبال تشكيل مجلس "دولتي" نيستند اما مخالفان سياست هاي دولت در زمينه انتخابات عقيده اي مخالف دارند و اين طور عنوان مي كنند كه گروههاي سياسي نزديك به دولت و اصلاح طلبان،دنبال اجراي يك هدف مشترك و همان مجلس همسو با دولت هستند.

دور دوم انتخابات مجلس در21 استان و 56 حوزه انتخابيه براي تعيين 69 كرسي باقي مانده، اما اين روزها بيشتر از خود رقبا و طرفدارانشان، براي اصلاح طلبان و گروههاي نزديك به دولت اهميتي دوچندان پيدا كرده است كه گواه آن تحرك سئوال برانگيز در اردوگاه اصلاح طلبان و از جمله حزب كارگزاران و ترافيك سفرهاي انتخاباتي آنان به نقاط مختلف كشور است.

اما آنچه كه اكنون محل تامل و سئوال است، تلاش اين جريانات براي "اصلاح طلب" سازي از نامزدهاي مستقل-حركتي به دور از روش و منش سياسي- است تا شايد نقشه و اهداف برشمرده در صدر گزارش حاضر تحقق پذيرد، بي آنكه آنان به عواقب كار خود انديشيده باشند.

چشم انداز اردبيل نوشت: اين جريانات در حالي همه سرمايه و اعتبار خود را در اين مسير هزينه مي كنند كه نمي دانند فرداي روز انتخابات و در لابلاي لابيهاي فراكسيون ها، افراد راه يافته به پارلمان چه سرنوشتي پيدا خواهند كرد و اين به اصطلاح "سربازگيري" آيا به نفع آنان خواهد بود يا اين كه "سرمايه" به ضد خود مبدل مي شود.

حوزه انتخابيه اردبيل،نير،نمين و سرعين مصداقي از واقعيت موجود در پهنه سياسي و انتخاباتي ايران است كه سرمايه گذاران انتخاباتي بي هيچ مطالعه اي و چشم بسته وارد اين معركه شده اند به اين اميد كه "سربازگيري" امروز، فردايي بهتر را براي اين اردوگاه به ارمغان بياورد.

مرور ديدگاهها ،سوابق و فعاليت هاي سياسي نامزد اتفاقي موردنظر اصلاح طلبان در حوزه انتخابيه اردبيل،نير، نمين و سرعين هيچ اماره اي از تعلق وي به اصلاح طلبان را نشان نمي دهد و او را بيشتر فردي "مستقل" به تصوير مي كشد؛بيراهه نيست اگر هم به ابتناي مسئوليت اين نامزد انتخابات در دوره پيشين و در قامت رياست كميته دانشجويي رقيب، با تسامح او را "اصولگرا" ناميد!

سرمايه گذاران انتخابات بالخصوص حزب كارگزاران بر اين امر واقفند كه فردي با اين سابقه و صبغه هر چند ممكن است در اين شرايط گزينه خوبي براي به رخ كشيدن قدرت تصنعي به جريان رقيب باشد اما چنين سرمايه اي نمي تواند پايدار و منطقي باشد چرا كه همين بس، نامزد به اصطلاح اصلاح طلب جوان، چند صباحي پيش در جرگه اصولگرايان بوده و چه بسا ممكن است در هز شرايطي و تابعي از محيط سياسي، تغيير موضع داده و همه رشته ها را پنبه كرده و به تعهدات خود پشت پا بزند.

تازه واردان به عالم سياست هم مي دانند كه تشكيلات سازماني در اردوگاه اصلاح طلبان به حدي تصلبي و منقبض است كه در آن "سرباز" هميشه "سرباز" مي ماند و اگر كسي منش "مستقل" و "آزادگي" دارد بعيد است تحمل چنين فضايي تحقرآميز را داشته باشد؛ پس چه بهتر كه به دور از سرمستي گذرا، ناپايدار و بي پايه از حالا تصميم جدي گرفته و به معناي واقعي كلمه، وكيل ملت و نه نماينده دولتي يا وامدار جريان سياسي باشد و گرنه فردا دير است.

انتهای پیام/