یادداشت/

رمضان گذشت، چه کسی غضب و چه کسی رحمت الهی را جلب کرد؟

عده ای با خدا معامله کرده و روزگار روزه داران را با گران کردن معیشت و رزق مردم تنگ نکردند و عده ای هم احساس کردند با گران کردن یک ماهه رزق مردم ثروت شان سرریز خواهد شد!.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی به نقل از آذرسلام، ماه رمضان سپری شد اما چه کسانی رحمت و چه کسانی غضب الهی را به جان خریدند.

یاد دارم در غروبی سرد سرد / می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد

داد می زد: کهنه قالی می خرم / دسته دوم جنس عالی می خرم

کاسه و ظرف سفالی می خرم  / گر نداری کوزه خالی می خرم

اشک در چشمان بابا حلقه بست / عاقبت آهی کشید بغضش شکست

اول ماه است و نان در سفره نیست / ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟

بوی نان تازه هوشش برده بود / اتفاقا مادرم هم روزه بود

خواهرم بی روسری بیرون دوید / گفت اقا سفره خالی می خرید…؟

ماه اطاعت و بندگی و چشیدن گرسنگی و تشنگی نفس و جسم گذشت و عده ای خسران زده روسیاه و عده ای روسفید شدند.

عده ای با خدا معامله کرده و روزگار روزه داران را با گران کردن معیشت و رزق مردم تنگ نکردند و عده ای هم احساس کردند با گران کردن یک ماهه رزق مردم ثروت شان سرریز خواهد شد! غافل از اینکه برکت نیز دست خداست و به انباشت ثروت نیسیت.

برخی با فرصت طلبی و سوء استفاده از ماه رحمت الهی لذت معنوی این ماه عبودیت را بر کام مردم تلخ کردند و غافل از اینکه اعمال و عاقبتشان در شب های قدر مکتوب و ممهور شد!.

نه خبری از سبد کالا برای قشر آسیب پذیر و مردم بود و نه کنترل و نظارتی بر کالاهای اساسی مردم.

بیان این قصه پر غصه جهت بیداری وجدان های آرمیده خالی از لطف نیست؛ اول ماه رمضان آشنایی را دیدم که حرمت ماه رمضان را شکسته و روزه خواری می کرد علت روزه خواری را پرسیدم ولی کاش نمی پرسیدم زیرا سنگینی بعضی حوادث و رویدادها به واقع در تحمل انسان نیست.

بعد از اصرار فراوان اقرار کرد که شب را برای سحری بیدار شدیم ولی دیدیم یخچالمان خالی است و آه در بساط نیست و پولی هم در کار نیست تا مواد غذایی تهیه کنیم به همین دلیل نتوانستیم این روز راه روزه بگیریم و گرفتیم خوابیدیم تا شاید سحر بعدی علاجی پیدا شود.

این نمونه ای از وضعیت و معیشت یک شهروند است که خواه ناخواه معیشت او با اعتقاد و ایمان و دین او گره خورده است.

در این میان قضاوت کنید، کسانی را که افطاری های اعیان اشرافی در تالارها، رستورانها، مراسمات و مجالسات برگزار کردند و ریخت و پاش های آن می توانست چندین گرسنه و نیازمند را سیر کند!.گاهی در فلسفه قبولی احسانات و نذر ها و افطاری ها می مانم که آیا قبول خواهد شد!.

این ماه نیز با خوبی ها و شاید سختی هایش گذشت و به تعبیری « زمستان با سوز و سرما سپری شد اما روسیاهی به زغال ماند»! ولی نباید از مکافات عمل غافل شد.

 همانطوری که ثروتمند و غنی از وضع فقر و نیازمند خبری نداشته و درک نمی کند متاسفانه برخی دستگاه های دولتی نیز نه تنها به داد معیشت مردم نرسیدند بلکه تاخت تازها و گرانی کالاهای اساسی مردم نیز مشاهده شد.

اکنون به این جمله باید ایمان آورد که عبادت جز خدمت به خلق نیست.

یادداشت از خبرنگار آذرسلام/

انتهای پیام/