امام محمد باقر (ع) در کلام رهبر انقلاب

رهبر معظم انقلاب درباره امام محمد باقر (ع) فرمودند: مبارزه با تحریف در دوران امام باقر (علیه‌السلام) از همیشهٔ پیش از زمان آن حضرت گسترده‌تر انجام شد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «سبلان ما»، رهبر انقلاب اسلامی در کتاب انسان۲۵۰ ساله آورده است: مبارزه با تحریف در دوران امام باقر (علیه‌السلام) از همیشهٔ پیش از زمان آن حضرت گسترده‌تر انجام شد. مبارزهٔ فرهنگی یعنی تلاش برای تغییر فرهنگ حاکم بر ذهن‌های مردم، تا راه را برای حکومت الهی هموار و بر حکومت طاغوتی ببندند و امام باقر (علیه‌السلام) این کار را شروع کرد. باقر علم‌الاولین یعنی این. ایشان شکافنده‌ حقایق قرآنی و دانش‌های اسلامی بودند.

ایشان همچنین در مراسم افتتاحیه کنگره جهانی حضرت امام رضا(ع) در مشهد در تاریخ  ۲۸ تیرماه سال ۶۵ فرمودند: علمای زمان، پیش امام باقر درس می‌خوانند و استفاده می‌کنند. شخصیّت معروفی مثل عکرمه شاگرد ابن‌عبّاس وقتی می‌آید خدمت امام باقر، برای اینکه از آن حضرت حدیث بشنود - شاید هم برای اینکه امتحانش بکند - دست و بالش می‌لرزد و در آغوش امام می‌افتد؛ بعد خودش تعجّب می‌کند، می‌گوید یا ابن رسول‌الله! من بزرگانی مثل ابن‌عبّاس را دیدم و از آنها حدیث شنیدم [امّا] هرگز این حالتی که در مقابل تو به من دست داد، برای من دست نداده بود؛ و ببینید امام باقر در جوابش چقدر صریح می‌گویند «وَیلَکَ یا عُبَیدَ اَهلِ الشّامِ! اِنَّکَ بَینَ یَدَیِ بُیُوتٍ اَذِنَ اللهُ اَن تُرفَعَ وَ یُذکَرَ فِیها اسمُه»؛ (۱) ای بندهٔ کوچک شامیان! تو در مقابل عظمت معنویّت است که مجبوری این‌جور به خودت بلرزی. کسی مثل ابوحنیفه که از فقها و بزرگان زمان است، می‌آید خدمت امام باقر و از آن حضرت معارف و احکام دین را فرامی‌گیرد، و بسیاری از علمای دیگر جزو شاگردان امام باقر هستند وصیت علمی امام باقر در اکناف عالم می‌پیچید که به «باقرالعلوم» معروف می‌شود.
پس ببینید؛ وضع اجتماعی و وضع عاطفی مردم و احترامات آنها نسبت به ائمّه، زمان امام باقر فرق کرده، تفاوت کرده. به همین نسبت ما می‌بینیم که حرکت سیاسی امام باقر هم تندتر است؛ یعنی امام سجّاد در مقابلهٔ با عبدالملک، [به‌صورت] روبه‌رو، تندی و سخن درشت و سخنی که بتوانند آن را به‌عنوان یک قرینه‌ای بر مخالفت بگیرند، ندارد. عبدالملک به امام سجّاد نامه می‌نوشت دربارهٔ فلان موضوع، حضرت هم جواب او را می‌دادند؛ البتّه جواب پسر پیغمبر همیشه یک جواب محکم و متین و دندان‌شکن است، امّا در آن، به آن صورت تعرّض نیست؛ امّا در مورد امام باقر (علیه الصّلاة و السّلام) این‌جوری نیست؛ حرکت امام باقر آن‌چنان است که هشام بن عبدالملک احساس وحشت می‌کند و می‌بیند که باید آن حضرت را زیر نظر قرار بدهد و به شام می‌خواهد آن حضرت را؛ البتّه امام سجّاد را هم در دوران امامتشان - بعد از آن دفعهٔ اوّل- با غل‌وزنجیر و مانند اینها به شام برده‌اند، لکن وضع آنجا جور دیگری است و امام سجّاد با ملاحظهٔ بیشتری همیشه برخورد می‌کردند، امّا در مورد امام باقر، ما لحن کلام را تندتر می‌بینیم. بنده چند روایت در [زمینهٔ] مذاکرات حضرت باقر (علیه الصّلاة و السّلام) با اصحابشان دیدم که نشانهٔ دعوت به حکومت و خلافت و امامت و حتّی نوید آینده در آنها مشاهده می‌شود. 

انتهای خبر/