روایتی از رودخانه ای نگون بخت در اردبیل؛

پساب‌ها روزگار «قره‌سو» را سیاه کرده است

بی‌مهری‌ها و ورود فاضلاب صنعتی و شهری به «قره‌سو» روزگار این رودخانه را سیاه کرده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سبلان ما»، قره‌سو نام طولانی‌ترین و پرآب‌ترین رود داخل استان اردبیل است که از ارتفاعات تالش در شرق اردبیل سرچشمه گرفته و در مسیر خود از دشت اردبیل، آب‌های جاری از این منطقه نظیر بالیقلی چای (بالیقلو چای) را جمع‌آوری می‌کند و همراه با دره رود و اهر چای به ارس می‌ریزد. قره‌سو از مهم‌ترین رودخانه‌های مشگین شهر، اردبیل و دشت مغان است که همان‌طور که ذکر شد به رود مرزی ارس می‌ریزد. این رودخانه از به هم پیوستن دامنه‌های شمال شرقی کوه‌های بزقوش و شمال غربی کوهستان تالش به وجود آمده است.

 طول این رودخانه ۲۱۰ کیلومتر است و قسمتی از این مسیر در شهرستان نمین قرار گرفته و همسایه‌ای ناخوانده به نام شهرک صنعتی شماره دواردبیل و تعدادی ناحیه صنعتی، تن نحیفش به شیرابه‌های سمی، صنعتی و فاضلاب خام انسانی آلوده کرده و سرنوشت این رود زلال را همچون نامش سیاه‌بخت کرده است.

 متأسفانه با عدم بارش برف، باران و کاهش دبی آب این رودخانه شیرابه‌های سمی فاضلاب شهرک صنعتی و شهری علاوه بر بوی نامطبوع در مسیر خود سبب تلف‌شدن احشام روستاییان مجاور رودخانه و نابودی محصولات زراعی نیز می‌شود.

 ماهی که هیچ، قورباغه هم وجود ندارد

 یکی از اهالی ساکن روستای «نوجه‌ده» شهرستان نمین که این رودخانه از کنار این روستا عبور می‌کند در گفتگو با خبرنگار پایگاه تحلیلی خبری« سبلان ما» اظهار داشت: در زمان نه‌چندان دور این رودخانه زیستگاه انواع ماهیان و آبزیان بود و اهالی روستا حتی در فصول گرم در این رودخانه شنا می‌کردند و دم عید نشاط خاصی اطراف این رودخانه شاهد بودیم؛ ولی این نعمت خدادادی با عدم مدیریت صحیح مسئولین تبدیل به بلایی شده و از مشکلات آن بوی بسیار نامطبوعی است که وقتی میهمانی برایمان می‌آید خجالت می‌کشیم اکنون هیچ موجود زنده‌ای حتی دوزیستانی همچون قورباغه قادر به زنده‌ماندن در این رودخانه آلوده نیستند.

 یکی دیگر از اهالی روستا هم می‌گوید: به دلیل آلودگی این رودخانه با پساب صنعتی و شیمیایی از بوی بد این رودخانه قادر به زندگی در روستا نیستیم اهالی که دستشان به دهانشان می‌رسد به شهر نمین و اردبیل مهاجرت می‌کنند و بسیاری از احشاممان هم به دلیل استفاده از آب این رودخانه تلف شده‌اند وماهی‌ها و پرندگان قادر به ادامه زندگی در حریم رودخانه نیستند و هیچ مسئولی پاسخگوی این وضعیت اسفناک نیست.