تهاجم فرهنگی در ارزش گذاری انسان

تهاجمات فرهنگی درگذر زمان باعث بدل شدن ارزش ها به چیزهایی غیره ارزشمند وبرعکس می شود!

به گزارش سبلانه،چشمه لر،آدمیان چه خوب و چه بد و با آن همه تفاوت هایی که دارند در یک کلمه ویک چیز مشترکند وان انسان بودن است بله ،اما وقتی می گوییم انسانیت دیگر از بعد جسم و شکل و هیکل خارج می شود وبه جایی می رسد که این کلمه قبلا یک تشابه بین آدم ها ایجاد کرده بود یک تناقض پیدا کرده است .

در اینجا به انسان بودن وانسانیت داشتن می پردازیم:

انسانیت چیست وکیست واز کجا آمده ویا به قول مولانا :

ازکجا آمده ام آمدنم بهر چه بود                                             به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

 

می گوییم از جای که نامش ازل است آمده ایم وبه جایی که ابد است می رویم حال بین این ازل و ابد چه قدر فاصله است سهم آدم ها متفاوت است یکی در شکم مادر بدون دیدن این دنیا در همانجا  به سوی مبدأ خود می شتابد ویکی صد سال پس سهم ها متفاوت است.

اما وقتی می گوییم مبدأ پس ازل وابد کجا می رود ؟یعنی از ابتدا آمده وبه ابتدا رفته پس مقصد کو وکجاست که بعدا ویا در اثنای کلام بدان خواهیم پرداخت.

اینجا از انسانیت وانسان بودن صحبت می کنیم چیزی که امروزه برای خیلی ها مجهول واقع شده آیا انسانیت هزینه دارد که کسی سراغ آن نمی رود ویا نه ؟اصلا چیزی ارزشمند نیست که آدمی همین موجود دوپا برای بدست آوردن آن وقتش را هدر دهد.

پس ابتدا انسانیت را در جامعه مورد ارزیابی قرار می دهیم وبه خصوصیات جامعه می پردازیم

 جامعه اسلامی است یعنی آنچه در قرآن کریم خداوند قادر متعال فرموده و خصوصیات وقوانین که نسبت به جامعه اسلامی وضع کرده است می باشد وقانون جمهموری اسلامی نیز برهمان قاعده وقوانین می باشدویا بماند، که چقدر ما بر خود ظلم کرده ایم ودستورات او را به سخره می گیریم و عوض آنکه آن را به دیده منت نهاده وانجام دهیم آن کارها  را می کنیم !؟

در جامعه ما هنوز مردانی هستند که انسانیت را برای نه مصارف مادی بلکه برای رضا وخشنودی خداوند انام می دهند.

انسان از آغاز خلقت اشرف مخوقات لقب گرفته وخداوند این مقام را نی به او داده و جانشین  باری تعالی در زمین است.

این انسان که اینقدر در نزد خداوند قرب وعزت و ارزش ایا در بین خودشان نیز ا نقدر به یکدیگر ارج می دهند؟

همین ارزش دادنمی شود انسانیت حال یک را به خاطر وضع ظاهری و یا مال ومنال که امروزه بیشت این چنین است

 تهاجمات فرهنگی درگذر زمان فرهنگی باعث بدل شدن ارزش ها به چیزهایی غیره ارزشمند وبرعکس می شود!

ارزش همان هنجار است ویانه هنجار خود ارزش ایجاد می کند؟ویا نه اصلا یک مسئله فطری و خدایی است؟

به طور مثال در فیلم های تلویزیون ایران اسلامی  کسانیکه با شخصیت هستند که دارای پول و منال  دارایی اجتماعی هستند وهمهبدان احترام می گذارند فردی است بی حجاب و کسی که کارگر و از شخصیت اجتماعی پایین برخوردار است را فردی است که حجاب و چادر داردنشان می دهیم.

خواسته ویا ناخواسته یک ارزش را به ضد ارزش تبدیل کردیم یعنی می گوییم در جامعه کسی که حجاب ندارد با شخصیت و وجهه مردمی دارند و حجاب خود معزل پیشرفت می باشد.

در جامعه اسلامی حد مجازی هست از روی سنت وقرآن و احادیث نوشته شده وحال تفسیر ها بماند که چه باشد خود ارزش است.

درارزش گذاری یک عمل ویا یک حرکت باید به چه معیاری توجه کنیم وبه چه میزان دقیق باشیم در جواب باید گفت:ارزش نهادن این است که به  عملی که اقبال عمومی را داشته باشد یا نه  رضایت خداوندی ،! در جامعه اسلامی و مومنان رضایت  خداوند را ملاک عمل می دانند و نه رضایت بنده   را حال می شود فت شاید در برنداشته باشد.

زیرا آدمی در صورتی رضایت کسی  را جلب می کند که به خواسته های مادی ومعنو ی او تن داده است  گاه این خواسته ها به جا باشد ویا نه

بیشتر ادمها زمانی برای هم ارزشمند می شوند که تمایلات روحی وراونی مادی وجسمی همدیگر را ه ظهور و بروز برساند نه اینکه رضایت خداوند حاصل شود خانه ای در نظر بگیرید که پدر ومادر به خار اینکه سرد و گرم را چشیده و راهنما راه فرزندان هستند وقتی در مورد مسئله با خرد جمعی خویش بدون هوی وهوس راهنمایی می کنند وخیر فرزندان می بشد.

فکر وراهنمایی اورا غیر ارزشمند و نابخردانه وشاید قدیم الفکر بودن را نیز برچسب او قرار دهند و یا بگویند جوان را درک نمی کند.

و به روز نیست  اما به قول مولانا ((تومو بینی و من پیچش مو )) ادمی هم هرچند عاقل باشد به زور نباید از تجربه فرار کند تجربه  ها ارزشمند است وباعث به وجود امئن انسانیت  می شود و هر تجربه چه خوب و چه بد خود عکس عمل می شود که آدمی اگر واقعا معقولانه بیاندیشید وفکر کند نباید از تجربه دیگران فرار کد ,اقل آن است که از احوال دیران به نحوه خود سود ببرد امروزه زمان جوامع چنان در حال پیشرفت و ترقی هستند که نباید اصلا به فکر اشتباه ودوباره کاری باشی یاید از دیگران استفاده کرده البته از تجربیاتشان و شکست های انها تا بتوانیم برای رسیدن به هدف که انسان بودن است برسی.

 

اکبر نظر زاده کارشناس ارشد ادبیات