گزارش سبلان ما از قطع درختان استادیوم تختی اردبیل؛

ورزش و جوانان جای درخت ساختمان کاشت!

سایه‌ سنگین بی‌مهری بر خاطرات سبز ورزشگاه تختی اردبیل افتاده است و درختانی که به بهانه‌ی ساخت دفتر هیئت‌های ورزشی، قربانی شدند، اکنون جای خالیشان با گودال‌های خاکبرداری شده‌ای پر شده است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سبلان ما»، حفظ درختان در کلان‌شهرها، همواره یک کشمکش پایدار بین اهداف توسعه شهری و نگرانی‌های زیست‌محیطی بوده است؛ به ویژه در کشورهای توسعه‌یافته، هر اقدامی که منجر به قطع درختان شود، حتی اگر از نظر قانونی مجاز و از نظر فنی ضروری به نظر برسد، با واکنش اعتراضی شهروندان مواجه می‌شود؛ در واقع همیشه در کشاکش جدال بین سبز یا خاکستری شدن شهر همواره شهروندان به شدت به حفظ درختان خیابان‌ها علاقه دارند.

این امر به دلیل اهمیت بالای درختان در بهبود کیفیت زندگی شهری، کاهش آلودگی هوا، تأمین سایه، افزایش زیبایی منظر شهری و تأثیرات روانی آن‌ها در بهبود شرایط اجتماعی است، در نتیجه، مدیران شهری همیشه به دنبال راهکارهایی برای تعادل بین نیازهای توسعه شهری و حفاظت از محیط‌زیست هستند.

 متأسفانه این روزها، درحالی‌که ضرورت حفظ درختان و فضای سبز بیش‌ازپیش احساس می‌شود، شاهد روندی نگران‌کننده در برخی مناطق اردبیل هستیم، در این شهر، توسعه بی‌رویه و ساخت‌وسازهای بتنی، سایه شوم خود را بر درختان گسترانده و هر روز از تعداد آن‌ها کاسته می‌شود.

این مسئله تنها به حیاط منازل و کنار خیابان‌ها محدود نمی‌شود؛ اخبار ناخوشایندی از تعرض به فضای سبز برخی ورزشگاه‌ها نیز به گوش می‌رسد. درختان چندین ساله که سال‌ها طراوت و زیبایی را به استادیوم‌های ورزشی بخشیده بودند، بی‌رحمانه قطع می‌شوند.

 قطع تعدادی از درختان استادیوم تختی اردبیل، نمونه‌ای تلخ و تکان‌دهنده از این فاجعه است که زخمی عمیق بر پیکر دغدغه‌مندان محیط‌زیست و دوستداران طبیعت وارد کرده است.

روایت تلخ قطع درختان استادیوم تختی اردبیل

سایه سنگین بی‌مهری بر خاطرات سبز ورزشگاه تختی اردبیل افتاده است و ورزشکاران و طرفداران محیط‌زیست از این وضعیت ناراحت هستند؛ هادی صباغی، رئیس هیأت شمشیربازی استان اردبیل در گفتگو با  «سبلان ما»، با حسرت از روزهایی می‌گوید که درختان تنومند و ده‌ها ساله این ورزشگاه، بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت آن بودند؛ درختانی که به بهانه ساخت دفتر هیأت‌های ورزشی، قربانی شدند و اکنون جای خالی آن‌ها با گودال‌های خاک‌برداری شده‌ای پر شده است.

صباغ با صدایی آمیخته به تأسف ادامه می‌دهد: تصمیم‌گیرنده این فاجعه هر که بوده، قطعاً ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر بر پیکر محیط‌زیست شهر ما وارد کرده است.

وی ادامه داد: ورزشگاه تختی فضای کافی برای احداث ساختمان داشت؛ هیچ توجیهی برای قطع این درختان وجود نداشت و معلوم نیست چرا چنین تصمیمی گرفته شد.

سجاد پارسی، مربی فوتبال اردبیل در گفتگویی با  «سبلان ما»، در مورد قطع تعدادی از درختان استادیوم تختی اردبیل با لحنی گلایه‌آمیز می‌گوید: اینجا محل تمرین ماست؛ وقتی رسیدیم، با منظره دردناک قطع درختان مواجه شدیم.

پارسی معتقد است که بی‌تفاوتی جامعه در قبال تخریب‌های زیست‌محیطی کوچک‌تر، زمینه‌ساز فجایعی بزرگ‌تر می‌شود؛ اگر ورزشکاران و دوستداران محیط‌زیست به قطع درختان خیابان هلال‌احمر واکنش نشان می‌دادند، شاید امروز شاهد از بین رفتن بخش از فضای سبز استادیوم تختی نبودیم.

از قطع درخت تا کاشت امید؛ مدیریت شهری و مسئولیت‌پذیری در حفظ فضای سبز

امیدواری اما در کلام صباغ موج می‌زند، این ورزشکار اردبیلی ادامه داد: امیدوارم مدیریت جدید ورزش و جوانان استان اردبیل، تدبیری عاجل برای جایگزینی درختان قطع شده ورزشگاه تختی اردبیل بیندیشد؛ درختان قطع شده زنده نمی‌شوند، اما می‌توان با کاشت درختان جدید، جانی دوباره به این فضا بخشید.

پارسی نیز بر این باور است که راهکارهای بهتری برای حفظ درختان وجود داشت و می‌شد درختان را جابه‌جا کرد و در محوطه دیگری از ورزشگاه کاشت، اما متأسفانه آن‌ها را از ریشه قطع کردند.

در پایان، هر دو نفر بر این نکته تأکید می‌کنند که فضای سبز از دست رفته، به‌سادگی قابل‌جبران نیست؛ آن‌ها از مسئولان و مردم می‌خواهند که قدر داشته‌های سبز خود را بدانند و در برابر هرگونه تخریب محیط‌زیست، سکوت نکنند.

حفظ درختان در شهرها، تنها وظیفه یک ارگان و نهاد نیست؛ بلکه یک مسئولیت همگانی است و با همکاری و همدلی، می‌توانیم شهرهایی سرسبز و باطراوت برای زندگی بهتر بسازیم.

انتهای خبر/ ش