یادداشت/

مهاجرت معکوس و جنگ اعصاب روستائیان

مهاجرت معکوس از شهرها موجبات تنش های جدید در روستاها شده و فرهنگ وارداتی شهرنشینان جنگ اعصاب را به ارمغان آورده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی، صرفنظر از آثار و نتایج مثبت و بیشمار مهاجرت معکوس از کلانشهرها و شهرها به روستاها، آنچه که امروزه بسیاری از روستائیان را دچار زحمت و دردسر فراوان کرده است، آسیب های ناشی از ورود افرادی تازه برگشته از "شهر" با سبک زندگی خاص آنان و آداب و رفتارهای غیرمتجانس با فرهنگ و سبک زندگی سنتی و توام با صداقت روستائیان است.

مردمانی که به هر دلیلی سالیان پیش سختی های زندگی روستایی را تحمل نکرده و به شهرها مهاجرت کردند و اکنون در شرایط  بازنشستگی و مستمری بگیری و با استفاده از حق قانونی خود می خواهند در روستا خوش بگذرانند.

اما اتفاقاً نکته اساسی اینجاست که اغلب این افراد به خاطر تفکرات خاص رسوب کرده در شهر در روابط با روستائیان دچار تنش‌های جدی شده و این بار می خواهند نقش پلیس خوب را بازی کرده و در صورت بروز اختلافات و پیدا کردن راه حل ، همه ابعاد زندگی روستا را با قوانین و مقررات و آئین نامه های ریز و درشت حل و فصل کنند. حال آن که می دانیم آنچه که از گذشته دور تاکنون مشکلات و اختلافات روستائیان را برطرف ساخته است نه مراجعه به قوانین و دادگاهها بلکه رجوع به ریش سفیدان و عرف محل بوده است.

برخی از این تازه واردان از شهرها که به لطف شهرنشینی اندک سوادی هم آموخته اند نقش جالب دیگری هم بازی می کنند؛ آنان برای راحتی و خوشی خود به دادگاه مراجعه کرده و از همسایه خود به دلیل بوی احشام  و ضرورت انتقال محل نگهداری احشام شکایت می کنند!

این افراد که کاملاً دچار اشتباه فاحش و تکبر کاذب شده اند، آپارتمان نشینی را با زندگی روستایی قیاس کرده و پرونده شکایت علیه همسایه خود را به دلیل نگهداری سگ خانگی این بار در دادگاه محل روستا نیز گشوده و اتفاقاً روستایی صاحب سگ را محکوم می کنند.

دادگاهی که قاضی آن فقط و فقط ملاک را قانون می داند و کسی مدافع و حامی روستائیان بی پناه در مقابل تازه واردان قانون دادن نبوده و پاسخگوی حقوق تضییع شده شان نیست که نیست.

سوژه حاضر مطابق با واقعیات تلخ موجود در تعدادی از روستاهای مشگین شهر طرح شده و می تواند موضوع تحقیق دانشگاهی برای علاقمندان در جهت پیدا کردن راهکار و پیشگیری از آسیب بیشتر به بافت زندگی روستایی باشد.

مهین روح نواز پژوهشگر اجتماعی

انتهای پیام/