زندگی‌نامه شهید ضیاءالدین ذاکر

شهید خلبان ضیاالدین ذاکر اوایل جنگ در ۶ آبان ماه سال ۱۳۵۹ در ارتفاعات «زمزیلان» سردشت به همراه هم پروازش مورد هدف هواپیمای دشمن قرار گرفت و به شهادت رسید.

به گزارش سبلان ما، شهید خلبان ضیاالدین ذاکر شهریور ماه سال ۱۳۲۷ در روستای تازه کند از توابع شهرستان گرمی در خانواده‌ای فرهنگی دیده به جهان گشود.

ضیاالدین راهی مدرسه شد، سال اول ابتدایی را به جهت مأموریت پدرش در شهر گرمی تحصیل کرد و سپس با انتخاب رشته ریاضی وارد دبیرستان صفوی شد و دیپلم خود را با معدل بالا از این دبیرستان اخذ کرد.

وی پس از اتمام تحصیلات و سپری کردن دوره‌های آموزشی در دانشکده افسری تهران ازدواج کرد.

ضیاالدین ذاکر به سبب علاقه و میل شدید باطنی به خلبانی در این دوران رشته خلبانی را به عنوان شغل آینده خود انتخاب و در سال ۱۳۴۵ به هوانیروز پیوست، تخصص یادگیری پرواز را به مدت شش ماه در ایتالیا گذراند و در بازگشت در رسته پرواز با بالگرد «شینوک» در پایگاه رزمی پشتیبانی هوانیروز اصفهان مشغول شد.

در تاریخ ۶ آبان ماه سال ۱۳۵۹ مأموریتی به ضیاالدین ابلاغ شد وی در این مأموریت وظیفه داشت از راه مراغه آذوقه و نیرو و سوخت به مردم شهرهای سقز و سردشت برساند. خلبان ذاکر به همراه هم پروازش خلبان «اهری» و «ودود درجه دار» و نیز دو گروهبان دیگر به نام‌های «صفایی» و «امیری» در حالی که بالگردشان پر از بشکه‌های سوخت و آذوقه بود به سوی سردشت پرواز کردند.

مسافت مراغه تا سردشت را طی و باید از ارتفاعی به نام «زمزیلان» می‌گذشتند که در ۵۰۰ متری ارتفاع، بالگرد آنها هدف موشک هواپیماهای دشمن قرار گرفت و شعله ور شد. صفایی و امیری در همان دقایق اول در میان شعله‌های انفجار بشکه‌های بنزین به شهادت می رسند.

نام خلبان ضیاالدین ذاکر با درجه سرلشگری در آمار شهدای هوانیروز آمده است و مزار مطهرش در بهشت زهرای تهران قرار دارد.

 

انتهای پیام/ج