- کد خبر: 42776
- بازدید: 603
- 1402/06/02 - 07:02:20
حتی در بین شیعیان هم غریب است؛
مظلومیت کریم اهل‌بیت
این روزها فرصت مغتنمی است برای شناخت سیره عملی امامی که کریم اهل‌بیت بود ولی حتی در بین ما شیعیان هم یک چهره مظلوم است!
به گزارش سبلان ما ، امروز هفت صفر به روایتی روز شهادت سبط اکبر رسول‌الله صلی‌الله علیه واله امام حسن مجتبی (ع) است؛ این روز فرصت مغتنمی است تا ارادتمندان آن حضرت اندکی از وقت خود را صرف شناخت سیره عملی این امام کنند؛ امامی که کریم اهل‌بیت بود؛ ولی حتی در بین ما شیعیان هم یک چهره مظلوم است!
حجت‌الاسلام محمدحسین قرنی، کارشناس ارشد مذهبی و سیره شناس در گفتگویی به بیان خاطره‌ای از علامه طباطبایی در بیان مظلومیت امام حسن (ع) گفته است: وقتی دوست خبرنگار کویتی‌ام از علامه پرسید «شما درباره صلح امام مجتبی (ع) چه نظری دارید و آن را چگونه توجیه می‌کنید؟» مرحوم علامه که در طول مصاحبه با اشتیاق و با سعه‌صدر به سؤالات پاسخ می‌داد، با شنیدن این پرسش برافروخت و متشنج شد. چنددقیقه‌ای جرئت حرف‌زدن نداشتیم. پس از دقایقی علامه فرمودند: «آقا، آقا، آقا! مثل‌اینکه امام حسن مجتبی (ع) در زندگی و در امامتش مرتکب خلافی شده و در طول تاریخ هر کسی به‌نوعی مسئله را توجیه کرده و حالا هم نوبت به من رسیده که من چگونه آن را توجیه کنم. این چه سؤالی است که مطرح می‌کنید؟ وای بر ما که امام مجتبی (ع) در بین شیعه یک چهره مظلوم و نعوذبالله گنهکار است که عملکردش احتیاج به توجیه دارد.» همراه با دوست روزنامه‌نگار کویتی‌ام به علامه عرض کردیم که شما در این باره توضیح بفرمایید تا مقداری زنگارزدایی و غبارروبی شود.
علامه فرمود: «مظلومیت امام حسن (ع) به این نیست که قبرش چراغ و گنبد و بارگاه ندارد. ما تا اسم مظلومیت امام مجتبی (ع) را می‌آوریم، مسئله قبر و زائر و چراغ و فرش و گنبد را مطرح می‌کنیم.» علامه در ادامه سخنان خود فرمودند که؛ «مظلومیت امام مجتبی (ع) به این است که آن حضرت بین ما شیعیان هم یک چهره متهم است.»
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب در روز پانزدهم ماه مبارک رمضان در سال 1369، درباره وضعیت سیاسی و اجتماعی دوران امام حسن (ع) گفتند: نگذاریم پرده جهالت و غبار بدشناختی که تا مدت‌ها بر چهره آن بزرگوار بوده، باقی بماند. یعنی حقیقت را باید همه بفهمند و بدانند که صلح امام مجتبی (علیه‌الصّلاةوالسّلام)، همان قدر ارزش داشت که شهادت برادر بزرگوارش، امام حسین (علیه‌الصّلاةوالسّلام) ارزش داشت و همان قدر که آن شهادت به اسلام خدمت کرد، آن صلح هم همان قدر یا بیشتر به اسلام خدمت کرد.
دکتر رجبی دوانی، استادیار تاریخ اسلام دانشگاه طی گفتگوی تحلیلی از وضعیت شیعه در عصر امام مجتبی علیه‌السلام در پاسخ به این سؤال که اگر بخواهید امام مجتبی علیه‌السلام را در یک جمله توصیف کنید، گفته است: مظلومیت امام مجتبی علیه‌السلام حتی برای ما شیعیان نیز به‌درستی تبیین نشده است. جا دارد به جمله ارزشمندی که در کتاب گران‌قدر «صلح امام حسن علیه‌السلام» اثر عالم وارسته شیخ راضی آل یاسین، آمده اشاره کنم که می‌فرمایند: «مظلومیت روز ساباط امام حسن علیه‌السلام (ساباط یکی از محلات شهر مدائن بود که در آنجا امام مجتبی علیه‌السلام مجبور شد، صلح را بپذیرد) از مظلومیت روز عاشورای امام حسین علیه‌السلام بیشتر است.»
دلیل آن روشن است، چون روز عاشورا، سراسر حماسه بود، چنانچه حضرت زینب علیهاالسلام در اوج آن مصیبت عظیمی که فقط یک روز است و بعد از آن، به فوز عظیم نائل آمدند، می‌فرماید: ما رأیت الا جمیلا، یعنی عاشورا سراسر زیبایی و حماسه بود، ولی امام مجتبی علیه‌السلام بعد از روز ساباط 10 سال صبر کرد و شاهد آن همه غربت و مظلومیت بود.
و این مظلومیت امام مجتبی علیه‌السلام هنوز هم در بین شیعیان ایشان جریان دارد و برخی فکر می‌کنند که امام حسین علیه‌السلام مرد جنگ و جهاد و دلاوری بود؛ ولی امام حسن علیه‌السلام مرد سازش و محافظه‌کاری و گوشه‌نشینی. فلذا امام حسن علیه‌السلام مظهر مظلومیت و غربت است حتی در بین شیعیان خودش.
امام حسن (ع) هفت سال از دوران پیامبر اسلام را درک کرد و پس از درگذشت پیامبر صلی‌الله علیه و آله تقریباً سی‌سال در کنار پدرش امام علی علیه‌السلام قرار داشت. پس از شهادت پدر (در سال 40 هجری) مردم با آن حضرت به‌عنوان جانشین امام علی علیه‌السلام بیعت کردند، اما به دلیل عدم حمایت از آن حضرت برای جنگ و سرکوب معاویه، آن حضرت ناچار به قبول صلح با معاویه در سال 41 هجری شد. مدت امامت ایشان 10 سال بود و در سال 50 هجری درحالی‌که 48 سال سن داشت با توطئه معاویه مسموم و به شهادت رسید.
فضایل بسیاری از امام حسن(ع) در منابع شیعه و اهل سنت آمده است؛ آن حضرت یکی از اصحاب کسا است که آیه تطهیر درباره آنان نازل شد و شیعیان آنان را معصوم می‌دانند. آیه اطعام، آیه مودت، و آیه مباهله نیز درباره ایشان و پدر و مادر و برادرش نازل شده است. امام حسن (ع) دو بار تمام دارایی‌اش را در راه خدا بخشید و سه بار نیمی از اموالش را به نیازمندان داد. گفته‌اند به سبب همین بخشندگی‌ها، ایشان را «کریم اهل‌بیت» خوانده‌اند.
انتهای خبر/ ش
دیدگاه‌ها