ای آب فرات از کجا می آیی ؟نا صاف ولی چه با صفا می آیی خود را نرساندی به لب خشک حسین دیگر به چه رو به کربلا می آیی ؟؟ ای آب فرات چقدر با صفایی چقدر زلال وپاکی ای آب فرات دلم گرفته میخواهم حرف هایم را به تو بگویم این شعری که در مورد تو سروده اند چقدر غمناک است دلم را سوزانده برای من از ظهر عاشورا بگو ای آب فرات از امام حسین علیه السلام و از حضرت ابالفضل علیه السلام از حلق پاره پاره علی اصغر .تو شاهد تشنگی آنها بودی تو شاهد بودی وقتی حضرت ابالفضل مشکش را پر آب کرد چگونه مشکش را با تیر زدند ؟

تو شاهد لبان چاک چاک و خشک حسین بودی تو دیدی کودک شش ماهه را که چگونه از شدت تشنگی ضجه میزد . میدانم دلت خوش بود زمانی که زلالی آبت مهریه مادرمان حضرت زهرا سلام الله علیها بود ودلت گرفت زمانی که این آب را به روی امام حسین علیه السلام و یارانش دشمنان زمانه به خاطر گرفتن انتقام ناحق بستند .

ای اب فرات دلم هنوز هم گرفته چون این انتقام ناحق هنوز هم ادامه دارد والان این انتقام را از پسر مهدی فاطمه امام زمان ارواحنا فداه میگیرند درست است نه زلالی آبت را دیدم نه گودی قتلگاه را نه صفای بین الحرمین را اما باز هم دلم گرفته میدانی چرا؟؟؟؟؟ چون وقتی یک روز با دلم رفتم پیش حرم امام رضا علیه السلام رفتم پیش حرم با صفاش زانو زدم وحرفهای دلم را پیش ضامن آهو زدم گفتم ای امام رضا تو رو به حق مادرت یک دعایی بکن در حق دل سیاه این کبوترت تا که از صدق وصفات عاشق ومبتلات بشم اونطوری که تو میخوای زوار کربلات بشم میون درد دلهام توی همین حال وهوام دیدم انگاری نشسته روبروم امام رضا دیدم آقای غریبم داره گریه میکنه سر تکون میده داره ازم گلایه میکنه میگه ای تویی که حال خودتو خوب میدونی وصبح تا شب داری دل منو میسوزونی با چه رویی اومدی پیش من امام رضا با چه رویی اومدی میخوای بری کرب وبلا به حرم ما تامحرم نشی فایده نداره کربلا بری وآدم نشی فایده نداره ای آب فرات پس چیکارکنم؟؟؟

گلمیشم درگاهوه ای سرور جانان حسین حاجتیم وار قلبیده ایله اوزون عطا حسین بیر گدایم درگهونده آغلارام صبح وسما نا امید ایتمه منی سن بیل آنون زهرا حسین