مجاورت بخش نمین با جمهوری آذربایاجان زمینة مساعدی را برای فعالیت در این صنعت در منطقه فراهم آورده و در اشاعة هنر گلیم بافی در منطقه نمین و بخش های آن بی تأثیر نبوده است .به طوری که امروزه نیز، یکی از معروف ترین و قدیمی ترین نقوشی که در بافت گلیم در این منطقه به خصوص در عنبران از آن استفاده می شود نقشه ای به نام گل باکو )باکو گلی) می باشد که اسم نقش، خود معرف مکان اولیه این طرح بوده و حکایت از وجود نوعی قرابت و همبستگی در دستبافته ها در منطقة فوق دارد.

 

 

از دیگر عواملی که در رونق گلیم بافی در این منطقه نباید  از آن غافل شد، این است که کوه های چندان مرتفعی در اطراف نمین وجود ندارد برف زمستانی تا پایان اردیبهشت ماه کاملا آب شده و از ارتفاعات سرازیر شده و پا از مشروب نمودن زمین های کشاورزی به رودخانه های دو روستای میناباد و میرزانق که نام محلی آن چای قومشان است می ریزد و پر آب شده و متأسفانه آب این رودخانه به دلیل عدم نبودن سد، هدر می رود و باعث وجود برخی محدودیت های جغرافیایی از نظر قابل توجه نبودن مقدار زمین های حاصلخیز و منابع آب جهت مصارف کشاورزی و نیز عدم رونق فعالیت های مربوط به امور دامداری در قسمت اعظم روستاهای منطقه ی نمین است )ستودی نمین،1378 ، ص 89)

به طوری که روستاهایی مانند عنبران سفلی، گرده، میناباد، میرزانق و . . . بسیار از این بابت در تنگنا بوده و با مشاهدة مناطق جغرافیایی این روستاها می توان به حاکمیت شرایط و وجود محدودیت ها در منطقه پی برد.

»لذا مشاغل یاد شده که جزء فعالیت های مهم به شمار می روند سهم چندان قابل توجهی در اقتصاد خانواده های روستایی و ساکنین این منطقه بر عهده نداشته و این شرایط موجود سبب گردیده که در بسیاری از روستاها به خصوص در عنبران سفلی که مهم ترین کانون تولید گلیم در منطقه ی نمین می باشند .با توجه به موارد فوق تولیدات دستبافت، یگانه منبع درآمد نسبتا ثابت این روستائیان به حساب آید و از دیرباز پرداختن به این صنعت، شغل اکثریت قابل توجهی از جمعیت ساکن در روستاهای منطقه ی نمین را به خود اختصاص داده است.«

* لیلا هاشم پور نمین