معظل شیربها سدی در برابر ازدواج آسان جوانان

افزایش سرسام آور میزان شیربها و جهیزیه های نامعقول در شهرستان نیر با افزایش زیاده طلبی،‌ تجمل گرایی و چشم و هم چشمی عامل گسترش آسیب های اجتماعی شده است.

به گزارش خبرنگار به نقل از نیریمیز، شيربها از دو واژه 'شير' و 'بها' ترکيب مى‌شود و به‌معنى بهاء و قيمت شير است؛ انعامى است که پس از بازداشتن کودک از شير مادر به دايه مى‌دهند اما امروزه شيربها غالباً پول نقدى است که براى انجام عقد ازدواج از طرف داماد يا خانواده او به پدر يا خانواده عروس داده مى‌شود تا با آن بخشی از هزینه جهازیه را تامین کنند و در صورت اخير ممکن است به‌جاى پول نقد، کالا باشد بدین معنی که خانواده داماد تامین و خرید بخشی از جهیزیه را بر عهده می گیرد.
 
رسم پرداخت شيربها به خانواده عروس در بسيارى از شهرها و روستاهای ايران معمول است، لکن ميزان آن در مناطق مختلف  برحسب ويژگى‌هاى فرهنگى جامعه و ميان قشرها و گروه‌هاى اجتماعى متفاوت است.
 
اما آنچه که بهانه نگارش این سطور شده است افزایش سرسام آور میزان شیربها در شهرستان نیر است مبالغی که انسان از شنیدن آن خشکش می زند مبلغی بیش از 15 میلیون تومان به عنوان شیربها پرداخت شده است و چه رسم ناخوشایندی است این رسم!!!
 
موانع پشت موانع، جوانی که تازه از دانشگاه فارغ التحصیل شده و یا دوران خدمت مقدس سربازی را پشت سر گذاشته است ایا توان تامین این میزان پول را دارد؟ و آیا هزینه ازدواج فقط به شیربها محدود می شود؟
 
متاسفانه در شهرستان نیر هر اقدام نادرستی در کوتاه مدت سنت می شود خانواده های پول دار و توانمند شیربها و مهریه های سنگین پرداخت می کنند و خانواده های ضعیف و مستمند ناگریز از پیروی از این رسم غلط.
 
ميزان شيربها به‌حدى سنگين شده است که فرد در پرداخت آن با دشوارى‌هاى زيادى مواجه مى‌شود و گاه ـ اگر به‌صورت قسطى هم باشد ـ قادر نيست آن را بپردازد و در نتيجه نمى‌تواند ازدواج کند.
 
شاید انگیزه بانیان این رسوم کمک مالی خانواده داماد برای تامین جهازیه عروس بوده است اما آیا هم اکنون شیربها واقعاً به این قصد پرداخت می شود؟ و اگر می شود، با توجه به وضع اقتصادی جامعه و ضعف بنیه مالی جوانان چه ضرورتی دارد خرید جهزیه های آن چنانی که گاه حتی مکانی برای چیدن آن پیدا نمی کنند؟
 
نمی دانم بر سر شهرمان چه می گذرد، وقتی شنیده می شود فلانی دارد عروسی می گیرد چشم ها به جهزیه عروس است که با وانت نیسان ها از خیابان عبور داده می شود و هر قدر میزانش بیشتر باشد ارزش و جایگاه خانواده عروس بالاتر می رود؟
 
چه رسم ناخوشایندی است این رسم جهازبرون، جهازیه عروس را داخل منزل داماد می چینند تا همگان بیایند و ببینند چه جهازی خریده است پدر عروس ولی مانده ام چرا به این موضوع فکر نمی کند این پدر بدبخت با چه مصیبتی این جهاز را تامین کرده و تا کی باید اقساطش را بپردازد؟
 
یواش یواش در شهرستان نیر وضعیت به گونه ای می شود که تنها کسى مى‌تواند ازدواج کند که قادر به پرداخت باشلق (شيربها) باشد و کسى که شيربهاى بيشترى بپردازد، زن بهترى مى‌تواند به‌دست آورد.
 
در حال حاضر به علت فرهنگ ناصحیح ، خانواده ها با رقابتی کردن این موضوع هیچ توجهی به سفارشات معصومان ما نداشته و محل آرامش جوانان شهرمان را تبدیل به فضایی همراه با دلهره و ترس کرده اند.
 
ازدواج یکی از مهمترین نیازهای جوانان به شمار می‌آید و این امر زمانی لذت بخش می شود که شرایط آسان برای برپایی این امرفراهم باشد و احساسات غیرمنطقی می‌تواند مشکلات اجتماعی و خانوادگی جبران ناپذیری را برای جامعه داشته باشد.
 
اکر کسی دل برای فرهنگ جامعه اش بسوزاند باید از خودخواهی هایش بگذرد. ممکن است خانواده ای متمول باشد و بتواند جهیزه ی سنگینی بدهد ولی آیا آنها فکر کرده اند که با این کار سطح توقع دیگران را بالا می برند؟آیا فکر کرده اند که جهیزیه ی سنگین فرهنگ ازدواج را دچار مشکل می کند؟ آیا شایسته است که چون شما پول دارید و هر طوری که دوست دارید آن را خرج کنید به جوانان جامعه جفا بشود؟ گاهی شما توان اقتصادی دارید ولی خواهر یا برادر یا همسایه ی شما این توان را ندارد و این سطح توقع آنها را بالا می برد. در قدیم مردم با وسایل خیلی کم زندگی را شروع می کردند و بعد خودشان زندگی را می ساختند.
پدر و مادر ها بدانند که با خرید جهیزیه ی سنگین کمکی به فرزندان شان نمی کنند.

انتهای پیام/