حجت‌الاسلام محمد شفیعی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «سبلان ما»، به اهمیت سفر از نگاه اسلام پرداخت و گفت: در اهمیت سفرکردن در اسلام توصیه فراوان شده به‌طوری‌که آیات مختلفی همانند «سیرو فی‌الارض» و یا «عبرت بگیرید»، انسان را به سفرکردن تشویق کرده است.

وی ادامه داد: سفرکردن امری پسندیده و مستحب است که انسان را به تفکر و اندیشه وامی‌دارد؛ همچنین سفرکردن فقط برای تفریح نیست؛ بلکه جنبه‌های مختلفی دارد از جمله آموزش که در روایات آمده است علم را فراگیرید حتی اگر در چین باشد.

فعال حوزوی مدرس دانشگاه خلخال در ادامه به توصیه ائمه اطهار به سفر از دیدگاه اسلام پرداخت و گفت: ازآنجایی‌که مسافرت با انگیزه‌های مختلفی صورت می‌گیرد برخی از سفرها در اسلام سفارش شده است؛ مانند سفر برای شناخت عظمت و آثار خلقت، سفرهای عبرت‌آموز، سفر برای حج، سفرهای تحقیقی و پژوهشی، سفر برای تبلیغ و ترویج دین، مسافرت، تجارت، سفرهای شغلی و سفرهای زیارتی و تفریحی که همواره اسلام و ائمه اطهار به آن توصیه کرده‌اند.

وی اضافه کرد: برخی از سفرها را اسلام نهی کرده است که از جمله سفرهایی که در آن به دین و نماز انسان آسیب وارد می‌شود، همچنین سفر برای کمک به ظالم، سفر برای فخرفروشی و اسراف نیز از جمله سفرهای نهی شده در اسلام است.

شفیعی خاطرنشان کرد: مسافرت علاوه بر فواید جهان‌شناسی و پی‌بردن به شگفتی‌های آفرینش، از نظر جسمی نیز دارای فواید بسیاری بوده و اضطراب‌ها، افسردگی‌ها، فشارها و اختلالات رفتاری با مسافرت‌کردن برطرف می‌شود.

 وی در ادامه آداب سفر از نگاه اسلام را مورد بررسی قرارداد و افزود: در آداب سفرکردن آمده است هرگاه خواستی سفر کنی سفرت را با صدقه آغاز کن و آیت‌الکرسی بخوان و شبانه مسافرت کن، زیرا زمین آن‌گونه که پیموده می‌شود در روز طی نمی‌شود.

شفیعی تشریح کرد: از دیگر آداب سفرکردن وصیت‌کردن یا نوشتن وصیت‌نامه است و اینکه انسان به‌تنهایی مسافرت نکند و دعاهایی که وارد شده است هنگام مسافرت خوانده شود و خواندن دو رکعت نماز و حسن معاشرت و رعایت حقوق همراهان و تهیه زاد و توشه کافی برای سفر از جمله آنها است.

وی در پایان به احادیث ائمه اطهار در خصوص سیروسفر و تأثیرات آن بر روحیات انسان پرداخت و افزود: در روایت آمده است: «سافرو تصحوا» سفر کنید تا سلامتی و صحت به دست بیاورید؛ مسافرت وجب شادابی تن و روح می‌شود در روایت آمده است که انسان را به رشد و بلوغ فکری می‌رساند و همچنین سفر انسان را از سرنوشت و آثار برجای‌مانده از پیشینیان آشنا کرده و موجب عبرت‌اندوزی می‌شود.