سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س)؛

روایت ازدواج نورانی حضرت زهرا (س)

در نخستین روز از ماه ذی‌الحجه، آسمانی‌ترین پیوند تاریخ رقم خورد؛ ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س)، آغاز زندگی مشترکی ساده اما سرشار از نور و محبت الهی بود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «سبلان ما» به نقل از شبکه اطلاع‌رسانی راه دانا؛ نخستین روز از آخرین ماه سال قمری، سالروز پیوندی آسمانی است که دیگر هیچ گاه مانند آن در تاریخ تکرار نشد. حضرت علی حضرت (ع) ، پیشوای پارسایان با حضرت فاطمه حضرت علی (ع)، برترین بانوی جهان پیمان عشق بست و خدا، والاترین فرستاده خویش را بر این پیمان گواه گرفت. برکت این ازدواج، عمری به گستردگی آفتاب دارد؛ هم چنان که یاد و نام آن در تاریخ برای همیشه مانا شد.

اول ذیحجه، روزی مبارک برای همه نوگامانی است که دل به زندگی فاطمی حضرت علی (ع) داده‌اند تا شادی خود را با خاطره همیشه روشن آن روز مبارک، پیوند زنند. اشراف عرب دختران خود را به کسانی می‌دادند که در قبیله و قدرت و زر و زور مثل آنها باشند. روی این عادت دیرینه، اشراف و بزرگانی اصرار داشتند که با دختر گرامی پیامبر،حضرت فاطمه حضرت علی (ع) ازدواج کنند؛ غافل از آنکه این دختر با همه دختران دیگر فرق داشته و به موجب آیه مباهله مقام بلندی دارد. حضرت فاطمه، حضرت علی (ع) به تصریح آیه تطهیر معصوم بود و شوهری جز معصوم نمی‌توانست داشته باشد؛ از این رو، پیامبر از طرف خدا مأمور بود که در پاسخ خواستگاران بگوید ازدواج حضرت فاطمه باید به فرمان خدا صورت گیرد.

حضرت علی (ع) با سخنانی شیرین خواسته‌اش را چنین بازگو کرد: «پدر ومادرم فدای شما، وقتی خردسال بودم مرا از عمویتان ابوطالب و حضرت فاطمه بنت اسد گرفتید. با غذای خود و به اخلاق و منش خود بزرگم کردید. نیکی و دل‌سوزی شما درباره من از پدر و مادرم بیشتر و بهتر بود. تربیت و هدایتم به دست شما بوده و شما ای رسول خدا به خداسوگند ذخیره دنیا و آخرتم می‌باشید. ای  رسول خدا! اکنون که بزرگ شده‌ام، دوست دارم خانه و همسری داشته باشم تا در سایه انس با او، آرامش یابم. آمده‌ام تا دخترتان حضرت فاطمه را از شما خواستگاری کنم. آیا مرا می‌پذیرید؟» چهره پیامبر چون گل شکفته شد. گویا انتظار این لحظه را می‌کشید. خوشحال شد و فرمود: «صبر کن تا نظر حضرت فاطمه را جویا شوم.»

آنگاه نزد حضرت فاطمه رفت و فرمود: «دخترم، حضرت علی بن ابی طالب به خواستگاری تو آمده، آیا اجازه می‌دهی تو را به عقدش در آورم؟» فاطمه(س) به خاطر شرم و حیا ساکت ماند، اما حرکتی که ناشی از نارضایتی باشد، از خود بروز نداد. رسول خدا(ص) از سکوت حضرت فاطمه رضایت او را دریافت و فرمود: « الله اکبر سکوتها رضاها».

رسول خدا(ص) با لبی خندان نزد حضرت علی (ع) آمد و فرمود: «آیا چیزی برای ازدواج داری؟» حضرت علی (ع) پاسخ داد: «ای رسول خدا، پدر و مادرم فدایت هیچ چیز از شما پوشیده نمانده، تمام ثروتم شمشیر و شتر و زرهی بیش نیست.»

پیامبر(ص) فرمود: «شتر و شمشیر برای کار جهاد مورد نیاز توست. همان زره را مهر قرار می دهم.» حضرت علی (ع) زره را فروخت و بهای آن را که عبارت از ۴۸۰ یا ۵۰۰ درهم نقره بود. به عنوان مهریه در اختیار پیامبر(ص) گذاشت.

حضرت علی (ع) درباره جهیزیه حضرت زهرا حضرت علی (ع) چنین می‌فرماید: «روزی پیامبر بزرگوار صلی الله و آله وسلم به من فرمود: زره خود را به بازار برده، بفروش تا با پول آن وسایل عروسی و جهیزیه‌ای برای حضرت فاطمه تهیّه کنیم. من نیز به دستور پیامبر چنین کرده، بهای آن را به پیامبر تقدیم کردم.

پیامبر مقداری از پول را به ابوبکر و سلمان فارسی و بلال داد و فرمود: مقداری اسباب و لوازم یک زندگی ساده را برای حضرت فاطمه تهیّه کنند و مقداری از آن پول را نیز به همسرش امّ سلمه داد که عطر و چیزهای زینتی برای حضرت فاطمه خریداری کند. بدین گونه جهیزیه‌ای ساده تهیه شد که چیزی جز شانزده یا نوزده قلم جنس نبود که فقط شانزده عدد آن اسباب و وسیله ی مختصری یک زندگی کوچک بود. وقتی چشمان مبارک رسول خدا صلی الله حضرت علیه و آله وسلم به آن جهاز مختصر افتاد، سرش را به جانب آسمان بلند کرد و فرمود: ظروف و زندگی را بر کسانی که بیشتر خداوند و وسایلشان گلی و سفالین است مبارک گردان».

مراسمی ساده امّا با شکوه

شب عروسی ماه و خورشید

آسمان، جلوی قدم‌‏هایتان دامن می‏‌گسترد. ابرها در پیرهن باد می‏‌رقصند و بر سرتان سایه می‏‌بارند. باران‏‌های شادمانه، تن خاک را می‌‏بوسند. نسیم، دیوارهای کوچه را غرق بوسه می‌‏کند. قدم‌‏هایتان، زیباترین آهنگ‏‌ها را در گوش خاک آواز می‏‌کنند لبخندها آغاز می‏‌شوند و کبوترها شاعر. امشب شب عروسی ماه و خورشید است. ستاره‌‏ها کِل می‏‌کشند و زهره دف می‌‏زند.

روز جمعه فرا رسید. عدّه بسیاری به مهمانی عروسی دعوت شدند و طعام نیکویی فراهم شد که گوشت و نان آن را پیامبر صلی الله حضرت علی ه و آله وسلم داد و به دستور پیامبر صلی الله حضرت علی ه و آله وسلم روغن و خرما را حضرت علی (ع) فراهم آورد. پیامبر آستین خود را بالا زد و در پخت غذا همکاری کرد. در آن جشن با شکوه وتاریخی عباس و حمزه، عموهای پیامبر و حضرت علی ، و عقیل، برادر امیر المؤمنین (ع) ، از مهمانان پذیرایی می کردند و رسول خدا صلی الله حضرت علی ه و آله وسلم با دستان مبارک و پر برکت خود، غذا را از دیگ بیرون می آورد. مهمانی عروسی حضرت علی (ع) وحضرت فاطمه هم مثل مراسم عقد با سادگی و صفا و آرامش انجام گرفت.