حکمت ۱۲۳ نهج‌البلاغه:

خوشا به حال بنده متواضع

امام علی(ع) فرمودند: خوشا به حال کسی که در نزد خود کوچک (و متواضع) است (و در نظر مردم بزرگ و عزیز) و کسب‌وکار او طیّب و حلال و باطنش پاک و صالح، و اخلاق او نیکوست

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سبلان ما»،  در حکمت ۱۲۳ نهج‌البلاغه می‌خوانیم:

وَقَالَ امام علی عَلَيهِ السَّلامُ:طُوبَى لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ، وَطَابَ کَسْبُهُ، وَصَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ، وَحَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ، وَأَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ، وَأَمْسَکَ الْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ، وَعَزَلَ عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ، وَوَسِعَتْهُ السُّنَّةُ، وَلَمْ يُنْسَبْ إلَى الْبِدْعَةِ.

امام علی(ع) فرمودند: خوشا به حال کسی که در نزد خود کوچک (و متواضع) است (و در نظر مردم بزرگ و عزیز) و کسب‌وکار او طیّب و حلال و باطنش پاک و صالح، و اخلاق او نیکوست و اموال اضافی خود را در راه خدا انفاق می‌کند و سخنان زاید زبانش را نگه می‌دارد و آزار او به مردم نمی‌رسد و آن کس که سنت برای او کافی است و بدعتی از او سر نمی‌زند. مرحوم سیدرضی می‌گوید: بعضی از مردم این کلام حکمت‌آمیز و همچنین کلامی را که قبل از آن است به رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله) نسبت داده‌اند. (قالَ الرَّضِییُ: أقُولُ: وَمِنَ النّاسِ مَنْ یَنْسِبُ هذا الْکَلامَ إِلی رَسُولِ اللهِ (صلی‌الله علیه و آله)، وَکَذلِکَ الَّذی قَبْلَهُ).

انتهای خبر/ ح