- کد خبر: 24573
- بازدید: 516
- 1394/10/17 - 11:07:06
جای خالی نامزد های اقتصاددان در حوزه انتخابیه کوثر و خلخال
با توجه به شرایط فعلی کشور که نقش اقتصاد برجسته ترشده و همچنین بحران های سیاسی منطقه افزایش یافته، جای خالی نامزد های اقتصاددان در حوزه انتخابیه کوثروخلخال احساس می شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی به نقل از کیویمیز، با توجه به شرایط فعلی کشور که نقش اقتصاد برجسته ترشده و همچنین بحران های سیاسی منطقه و کاهش قیمت نفت به حداقل ممکن رسیده، مسائل پسا تحریم و ...؛ اگر می توانستیم به ازای هر حوزه انتخابیه، یک نماینده اقتصاددان یا حداقل آشنا به مبانی اقتصاد و علوم سیاسی با هردیدگاه اصولگرا یا اصلاح طلب به مجلس می فرستادیم، چه می شد؟
اما آنچه در حوزه های انتخابیه شهرستانهای کوثر و خلخال جاری است این که افراد بدون وابستگی به حزب و مستقل و یا وابسته به دوجریان فکری و یا افراد بانفوذ یا مورد اعتماد نظیر ورزشکار - روحانی – معلم - پزشک و ... که مقام و منزلت هر کدام مورد احترام و ستایش است، به میدان می آیند و چه بسا به مجلس راه خواهند یافت.
همیشه و در همه ادوار مجلس معمولا 10 یا 15 نفر نماینده اقتصاد دان یا کارشناس اقتصادی حضور دارند.
همراه کردن 275 نماینده بعدی که هر کدام با بینش های متفاوت، با مدارک تحصیلی و تجارب متفاوت بوده، با این اقتصاد دانها باعث اتلاف وقت و لابی گری و .... می شود تا در مورد طرح و لایحه ای توجیه شوند.
پاسخ سوال مطرح شده در ابتدای موضوع را می توانید از زبان دو کارشناس مطرح کشور که در برنامه گفتگوی زنده شبکه یک سیما به تاریخ نهم دی ماه سال نود و چهار پخش شد، بشنوید و ببینید.
فایل ویدویی این گفتگو در لینک http://www.telewebion.com/fa/1390968 موجود بوده و قابل دانلود است.
حال که اغلب اقتصاددانان در مراکز تصمیم گیری و دانشگاهی حضور دارند، چگونه می توان در شهر های کوچک و بزرگ کشور دنبال افتصاددان گشت و اینکه آیا مردم عوام به اینها رای خواهند داد؟
حزبی هم وجود ندارد تا برای خود برنامه ای داشته و برای مردم بگوید میخواهد چه کار کند و فردی را برای هر شهر معرفی کند. در اینجا می توان سراغ کسانی را گرفت که تجارب سیاسی و اجرایی در مشاغل ستادی کشور و استان و شهرستان را دارا می باشند.
اگر فرد باتجربه در امور اقتصادی در هر دو جبهه اصولگرا و اصلاح طلب یافت نشد به سراغ تحصیل کرده گان رشته های اقتصادی، سیاسی، عمرانی برویم؛ هرچند که به ناگزیرحضور برخی از این افراد شاخص، تکراری باشد.
در دید عوام نماینده ای مورد قبول آنها است که بتواند چند کارخانه و کارگاه و ورزشگاه در حوزه انتخابیه اش بزند و یا معدود افرادی را در مشاغل دولتی استخدام کند؛ با توجه به شرایط موجود کشور یعنی ورشکستگی صنایع و کارخانجات، قیمت پایین نفت، محدودیت استخدام، بدهی 250 هزار میلیارد ریالی دولت به بانک مرکزی، بیکاری میلیونی، ... چنین انتظاراتی عبث و بی فایده است.
انتهای یادداشت/
دیدگاهها