وقتی جای مقصر قربانی عوض شود؛

قطعنامه ۲۲۳۱ و سرنوشت شوم برجام

اگرچه قطعنامه ۲۲۳۱ نشان داد که ایران بر تعهدات پادمانی در پرونده هسته‌ای پایبند است، اما غرب این قطعنامه را دستاویزی برای برگرداندن دوباره تحریم‌ها علیه ایران قرار داد تا بدین‌ترتیب جای مقصر و قربانی عوض شود.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «سبلان ما» به نقل  از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در حالی وارد آخرین سال از اجرای قطعنامه ضد ایرانی ۲۲۳۱ سازمان ملل متحد پس از توافق برجام می‌شویم که تروئیکای اروپا بار دیگر بر ادعای مضحک و دروغین خود درباره پرونده هسته‌ای ایران تاکید کردند.

بامداد سه شنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۳ نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره این ۲۲۳۱ و اجرای برجام برگزار شد تا این نشست یک بار دیگر بهانه‌ای باشد که سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان مدعی شوند که ذخایر غنی‌سازی شده اورانیوم ایران به حد بی‌سابقه‌ای رسیده است.

این سه کشور اروپایی در بیانیه ضد ایرانی خود تکرار کردند که این مسئله به ایران قابلیت تولید سریع مواد کافی شکاف‌پذیر برای چند سلاح هسته‌ای را می‌دهد. با این حال اما نماینده و سفیر کشورمان نزد سازمان ملل در واکنش به تکرار این ادعای دروغ آن هم در سال پایانی اجرای این توافق گفت که تهران بر تعهد پایدار خود نسبت به دیپلماسی و گفتگو تاکید دارد. ایروانی همچنین دراین‌باره به اروپایی‌ها هشدار داد که سواستفاده از مکانیزم ماشه با پاسخ قاطع و متناسب ایران مواجه خواهد بود.

نماینده روسیه نیز در این نشست اعلام کرد که مکانیزم ماشه درباره پرونده هسته‌ای ایران محکوم به شکست است؛ این در حالی بود که نماینده چین هم در نشست شورای امنیت گفت که مکانیزم ماشه شورای امنیت دراین‌باره سازنده نبوده و تداوم گفتگوها درباره پرونده هسته‌ای ایران بهترین راهکار از سوی غرب به شمار می‌رود.

آنچه سرنوشت شوم برجام را رقم زد

قطعنامه ۲۲۳۱ اما ۹ سال پیش یعنی در سال ۹۴ در شرایطی علیه کشورمان صادر شد که تنها چند روز از توافق برجام بین دولت وقت حسن روحانی با غرب سپری می شد.

پس از ۱۲ سال گفتگو در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران با اعضای گروه ۱+۵ در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ توسط تیم مذاکره‌کننده هسته ای سرانجام ایران موفق به توافق هسته‌ای با گروه ۱+۵ شد و چند روز پس از آن یعنی در تاریخ ۲۹ تیر ماه ۱۳۹۴ در شورای امنیت قطعنامه ای به رأی گذاشته و تصویب شد که به موجب آن شش قطعنامه قبلی و تحریم ها علیه ایران ملغی اعلام شد.

با این حال اما طولی نکشید که سیاست های خصمانه آمریکا، اروپایی ها را وادار کرد تا از توافق خارج شده و بر همان سیاست دروغین علیه پرونده هسته ای ایران تاکید کنند.

سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان تحت فشار ایالات متحده در نامه ای خطاب به دبیر کل سازمان ملل مدعی شدند که توسعه موشک‌های بالستیک ایران با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای  مغایر با قطعنامه این سازمان است و گوترش باید در گزارش بعدی خود در مورد برنامه موشکی ایران، این فعالیت‌های ایران را در تضاد با مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ معرفی کند.

قطعنامه ۲۲۳۱ دستاویز ترامپ برای برگرداندن تمام تحریم ها

این ادعای اروپا از یک سو و خروج ترامپ از برجام از سوی دیگر اما سرانجام سرنوشت شوم برجام را رقم زد و موجب شد که رئیس‌جمهور آمریکا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۹۹ رسماً از درخواست آمریکا به سازمان ملل برای فعال‌کردن مکانیسم ماشه و بازگرداندن تحریم‌ها خبر دهد.

این درخواست ترامپ در شرایطی مطرح شد که آمریکا پیش از آن برجام را پاره کرده بود با این حال اما قطعنامه ۲۲۳۱ دستاویز خوبی برای ترامپ شد تا بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران را در شورای امنیت سازمان ملل دنبال کند.

 در تمام سال‌های پس از خروج آمریکا از برجام و در پی آن بدعهدی اروپا نسبت به تعهداتش اگرچه جمهوری اسلامی ایران همواره به تعهدات پادمانی خود عمل کرد، اما غرب همواره تلاش کرد تا ایران را مقصر وضع نا فرجام برجام معرفی کند.

اروپا و آمریکا تلاش کردند، روایت و جای قربانی و مقصر را تغییر دهند در حالیکه این آمریکا بود که از برجام خارج شد نه ایران.

حالا اما در سال پایانی قطعنامه ۲۲۳۱ باز هم ادعای دروغین تروئیکا درباره ایران مطرح شده است، اروپا و آمریکا بازی موش و گربه را دوباره شروع کردند تا از یک طرف بر راه حل دیپلماسی و گفتگو برای متعهد کردن های پی در پی ایران تاکید کرده و از سوی دیگر انگشت خود را همچنان بر ماشه نگهدارند تا بیش از پیش پرده از سیاست های غیرقابل اعتماد خود بردارند.

انتهای خبر/ ش