بررسی دلایل حرف نشنوی مدیران اجرایی از استاندار اردبیل

گویا در استان اردبیل، گوش مدیران اجرایی و البته همسو با دولت بدهکار حرف‌های مجید خدابخش نیست مگر آن که او گوش برخی از آنان را به معنای واقعی کلمه بپیچاند!اقدامی که معلوم نیست در توان او باشد یا نه؟

به گزارش خبرنگار سرویس اقتصادی سبلانه، با وجود تلاش ها و پیگیری های سخت و مجدانه استاندار اردبیل برای اجرایی کردن ماموریت اصلی اش در احیای رونق مجدد تولید و کسب کار در استان، گویا با گذشت حدود 7 ماه از تصدی این مسئولیت همچنان قرار نیست موانع ایجاد شده بر سر راه سرمایه گذاران که به گفته آقای خدابخش منشاء90 درصد آن از ناحیه رفتار غلط و سوء مدیریت مدیران اجرایی دستگاههای استان است از پیش رو برداشته شود؛ این موضوع وقتی واقعیت پیدا می کند که منصور حقیقت پور نماینده مردم اردبیل در مجلس شورای اسلامی زبان به انتقاد گشوده و می گوید که به خاطر عدم همکاری سازمان جهاد کشاورزی استان، سرمایه گذار چینی برای راه اندازی کارخانه تولید اتوبوس و مینی بوس در استان، در حال انتقال سرمایه خود به دیگر استان کشور است، هر چند مجید خدابخش استاندار اردبیل مدعی است که برخوردهای او در این مدت با مدیران اجرایی به خاطر مانع تراشی و فراری دادن سرمایه گذاران، امیدها را برای تسهیل امر سرمایه گذاری در سراسر استان تازه کرده و آنان مجبور به اصلاح رفتار خود شده اند.

اگر چه برخی انتظار داشتند که به لطف تغییرات گسترده و کم نظیر مدیران در چند ماه گذشته و پیوستن مدیران همسو با سیاست های جدید دولت و استاندار برآمده از آن، گره ناگشوده استان زودتر از این باز خواهد شد اما اخبار منتشره از گوشه و کنار استان حکایت از این دارد که در حوزه تحت مدیریت برخی مدیران جدید، منجمله سازمان جهاد کشاورزی استان و دیگر ادارات کل و سازمانها این نسخه(تغییر مدیران) کاری و اثربخش نبوده و نتوانسته دوای درد باشد و یا حداقل پیشروی آن را سد کند.

منصور حقیقت پور نماینده مردم اردبیل،نیر و نمین درباره چرایی فرار سرمایه گذران از استان اردبیل در گفتگو با خبرنگار سبلانه ، گفت: چوب لای چرخ گذاشتن ها مهمترین علت فرار سرمایه گذاران از استان اردبیل است. این طبیعی است که سرمایه‌گذار دارایی اش را به جایی ببرد که شرایط برای ادامه فعالیتش سهل باشد و برایش فرش قرمز پهن کنند؛ شرایطی که با وجود تداوم تنگ نظری برخی از مسئولین دستگاه هایی اجرای استان اردبیل بعید است فراهم شود. وی با ابراز تاسف از اینکه به دلیل عدم همکاری مسئولان جهاد کشاورزی مقدمات انتقال کارخانه اتوبوس‌سازی سبلان خودرو اردبیل(مایوان) به استان دیگر فراهم شده است می گوید: چرا کارخانه ای که می توانست برای 4هزار اردبیلی شغل ایجاد کند و موجب رونق اقتصادی استان محروم اردبیل شود، به دلیل عدم واگذاری زمین از طرف جهاد کشاورزی باید زمین گیر شود و سرمایه گذار این طرح تصمیم به خارج کردن سرمایه اش از اردبیل بگیرد.

به گفته نماینده مردم اردبیل این جای بسی تاسف است که سرمایه گذاری که برای تامین نیرو 120 نفر را به کره جنوبی اعزام کرده و حتی برای نصب خط تولیدش از چینی ها دعوت کرده بود بدلیل واگذار نشدن زمین از دریافت تسهیلات عاجز بماند و ترجیح بدهد سرمایه اش را به استانی منتقل کند که تسهیلات و زمین در اختیارش قرار می دهند.

حقیقت پور ادامه داد: متاسفانه به لطف تنگ نظری برخی مسئولان استانی به زودی اردبیل کارخانه خودروسازی خود را از دست می دهد و امروز هم چینی هایی که برای نصب خط تولید کارخانه اتوبوس‌سازی سبلان اردبیل آمده بودند بدون نصب هیچ خط تولیدی به کشورشان برگشتند. نماینده مردم اردبیل خاطرنشان می کند: در شرایطی که 65 درصد اندک صنعت کاران استان اردبیل در رکود یا تعطیلی به سر می برند از دست دادن این سرمایه عظیم فاجعه بار است.

اظهارات حقیقت پور و بیان تکراری انتقادات چندماهه استاندار اردبیل به مدیران اجرایی به خاطر مانع تراشی آنان در زمینه سرمایه گذاری بخش خصوصی به زعم نگارنده این گمانه را تقویت می کند که گویا در استان اردبیل، گوش مدیران اجرایی و البته همسو با دولت بدهکار حرف‌های مجید خدابخش نیست مگر آن که او گوش برخی از آنان را به معنای واقعی کلمه بپیچاند!اقدامی که معلوم نیست در توان او باشد یا نه؟ یا این که مجید خدابخش به عنوان یک مدیر باتجربه در حوزه سیاسی و اقتصادی در این مقطع چنین روشی را در مواجهه با مدیران همسو به صلاح بداند یا خیر؟بخصوص آن که برخی ها از" پروژه عبور از خدابخش" خبر می دهند که البته کشف ارتباط این دو موضوع ،مستلزم بررسی های دقیق تر است.

براستی امروز قریب 7 ماه است که استاندار اردبیل دلسوزانه برای حمایت و پشتیبانی از سرمایه گذاران و عبور از موانع بروکراتیک اداری و حتی در مواردی فراتر از وظایفش همراه آنان است و فریاد می زند اما معلوم نیست چرا صدای او را آنهایی که باید بشنوند،نمی شنوند؟به مصداق عینی این ضرب المثل " کسی که خواب است را می توان بیدار کرد، ولی کسی که خود را به خواب زده نمی توان بیدار کرد!...وشاید شاعر بهتر از هر کسی این واقعیت تلخ را بیان کرده است که: گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آنچه البته بجائی نرسد فریاد است.

انتهای پیام/