بازار میلیونی برخی مداحان در آستانه ماه محرم

چند سالي مي شود که کار و بار برخی از مداحان به ظاهر گرم شده و براي چند شب ذکر مصیبت گفتن در شبهای محرم، پول میلیونی طلب مي کنند. عده اي که تنها با دريافت مبالغي میلیونی ذکر اهل بيت مي گويند.

به گزارش سبلانه به نقل از آران مغان، هر سال با فرارسيدن ماه محرم، شهرستان پارس آباد مغان همچون سایر شهرها و استانهای کشورمان سياه پوش مي شود، مساجد، حسینیه ها و هيئت هاي عزاداري در کوچه پس کوچه هاي شهرها و روستاها قد علم مي کنند و مردم به قدر بضاعت شان به عزاداري سید و سالار شهيدان حضرت اباعبدا... الحسين(ع) و ياران باوفايش مي نشينند.

 

در این ماه، ده ها هيئت عزاداري در نقاط مختلف شهرستان به پا مي شود و  ده ها ذاکر و مداح اهل بيت ذکر مصيبت مي گويند. ذکر مصيبت شان از سر عشق به اهل بيت (ع) است و بي هيچ چشم داشتي ذکر سالار شهيدان مي گويند. با تمام اين اوصاف اما چند سالي مي شود که کار و بار برخی از مداحان به ظاهر گرم شده و براي چند شب ذکر مصیبت گفتن در شبهای محرم، پول میلیونی طلب مي کنند. عده اي که تنها با دريافت مبالغي میلیونی ذکر اهل بيت مي گويند. آسيبي که هر چند در بين عزاداران و عاشقان اباعبدا... الحسين و ده ها مداح و روضه خوانان شریفی که بي هيچ چشم داشتي چراغ روضه اهل بيت را روشن نگاه مي دارند، حساب ناشدني است، اما بازار گرمی تعداد معدودی از مداحان بخاطر پول مي تواند چهره اي ناخوشايند از خود به جاي بگذارد.

 

اما افسوس که طی سالیان اخیر این سنت غلط نه تنها در شهرستان پارس آباد بلکه سایر شهرهای کشورمان، به بازار گرمی یک عده مداح و روضه خوان سودجو تبدیل شده است. افرادی معلوم الحال به نام مداح و روضه خوان که در چند سال اخیر آبروی جایگاه مقدس مداحی و روضه خوانی امام حسین را به تاراج برده و می برند.

 

آری یک عده مداح که وقتی امنا و ریش سفیدان مساجد در رابطه با عزاداری ده شب از ماه محرم، آن هم عزاداری برای «اولاد پیامبر و شهیدان دشت کربلا» با آنها صحبت می کنند تا عاشقان اهل بیت(ع) در مساجد از مداحی آنها برای شبهای سوزناک ماه محرم استفاده کنند، اولین سخنشان در این باره راجبه قراداد و مبلغ آن خواهد بود، که مثلاً سال گذشته فلان مسجد یا محله مبلغ قرارداد من این قدر بود و امسال من حاضرم با گرفتن این مقدار مبلغ برای محله یا مسجد شما مداحی کنم.

 

سوای از این حرفها، این عده مداح با اینکه با یک مسجد قرارداد داشته، اما به این امر نیز اکتفا نکرده و با تنظیم وقت و اتمام مداحی شان، در یکی از محله های دیگر شهر و یا روستا به مداحی می پردازند.

 

خلاصه آنچه زورشان می رسد و تیغشان می برد از مسئولان هیات ها و جلسات دینی می گیرند و گویا اصلا این عده مداح نه اتحادیه دارند که نرخ دهد و نه اصناف دارند که تعدیل کند و نه تعزیرات دارند که برخورد کند!

انتهای پیام/