حملات «جراحی شده» به تأسیسات هسته‌ای ایران توهم است

گزارش «هزینه‌ها و تبعات حمله نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران» به برآورد میزان خسارت جانی وارده بر غیرنظامیان درصورت حمله احتمالی به تأسیسات اتمی پرداخته است.

به گزارش  سبلانه به نقل از فارس، اندیشکده لیبرال «کاتو» در مقاله‌ای به قلم «دیوید آیزنبرگ» پژوهشگر همکار با آن نهاد مطالعاتی در خصوص «توهم حملات برنامه‌ریزی شده و جراحی‌شده علیه ایران» به بررسی گزارشی در مورد تبعات و خسارات مهیب تجاوز نظامی احتمالی ایالات متحده و رژیم صهیونیستی علیه تاسیسات هسته‌ای ایران پرداخته است.

 

وی در پایان نتیجه‌گیری می‌کند که خسارات جانی وارده بر شهروندان غیر نظامی در اثر تجاوزی احتمالی، احتمال انتخاب این گزینه از سوی غرب را غیر ممکن می‌سازد.

 

تا به حال، کمتر مطلبی در مورد احتمال آسیب وارده بر شهروندان غیر نظامی ایرانی در صورت تجاوز غرب و رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته ای ایران نوشته شده بود.

 

 گزارش «هزینه‌ها و تبعات حمله نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران» به برآورد میزان خسارت جانی وارده بر غیر نظامیان در صورت حمله احتمالی به تأسیسات اتمی پرداخته است.

 

در تمام سال‌هایی که جهان بر مواجهه میان کشورهای غربی و ایران تمرکز نموده بود، در فضایی تیره و تار اخبار مرتبط با این موضوع منعکس می‌شد که از جمله آن‌ها می‌توان به کمیت و کیفیت غنی سازی اورانیوم، قطعنامه‌های متعدد شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران، تعداد سانتریفیوژهای ایران، حراست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای، پذیرش معاهده منع تکثیر سلاح‌های کشتار جمعی از سوی ایران، مذاکرات دیپلماتیک، خطوط قرمز، سناریوی تجاوز نظامی ایالات متحده و رژیم صهیونیستی علیه ایران، واکنش‌های احتمالی ایرانیان، تأثیرات برنامه هسته‌ای ایران و غیره اشاره نکرد.

 

با این حال تا به امروز، یکی از موضوعات اساسی‌ای که در مورد آن مطلب و تحلیل نوشته نشده است، احتمال تجاوز نظامی ایالات متحده و رژیم صهیونیستی علیه تأسیسات هسته ای ایران و تاثیر آن بر شهروندان غیر نظامی ایران بوده است.

 

خلائی که بنظر می‌رسد اکنون با گزارش طولانی‌ای که اخیرا منتشر شده، پر شده است. نویسنده این گزارش، خسرو سمنانی بوده است که خود را فردی صنعتگر و حامی حقوق بشر معرفی کرده است. وی مدعی است که دارای تجربیات زیادی در مدیریت صنعتی زباله های اتمی و مواد شیمیایی است.

 

در گزارش مذکور گزینه‌های مختلف نظامی علیه ایران مورد بررسی قرار گرفته است و این موضوع نبایستی حیرت آور باشد که چنین گزینه‌ای تاثیر بدی بر شهروندان ایرانی خواهد داشت. دولت ایران تاکید دارد که توسعه برنامه‌های هسته‌ای آن کشور به منظور کاربرد در اهداف صلح آمیز است و آنکه تمایلی به ساخت سلاح‌های اتمی ندارد.

 

*طبق این گزارش میزان کشته‌های غیر نظامی در اثر حمله به تمامی تاسیسات اتمی ایران، بیش از ده هزار نفر خواهد بود و نابودی صد در صدی تاسیسات را در بر خواهد داشت.

 

*از این دیدگاه گزارش مذکور به این نتیجه می‌رسد که گزینه نظامی عملی در مواجهه با چالش هسته‌ای ایران از سوی غرب وجود ندارد

 

مطابق گزارش تهیه شده، احتمالا در صورت حمله میزان خسارات وارده فیزیکی بر مکان‌های تاسیسات نزدیک به صد درصد خواهد بود. طبق برآورد های وی و گروه همکارانش در یک حمله دو مرحله‌ای در حدود 3500 تا 5500 نفر بر اثر تجاوزات آسیب خواهد دید که اکثر آنان در اثر جراحات فیزیکی وارده و حرارت ناشی از انفجار کشته و یا زخمی خواهند شد. در صورت حمله به سایر اهداف نیز طبق برآوردها شمار افراد کشته و زخمی شده به بیش از ده هزار نفر خواهد رسید.

 

در این گزارش تاثیرات بر جای مانده در اثر حمله احتمالی پیش دستانه به چهار مرکز کلیدی هسته‌ای ایران برآورد شده است: تاسیسات تبدیل اورانیوم اصفهان که در حدود 371 تن اورانیوم هگزافلوراید را در خود جای داده است، تاسیسات غنی سازی سوخت نطنز، تأسیسات آب سنگین اراک و تأسیسات برق هسته‌ای بوشهر.

 

در این گزارش تأسیسات زیر زمینی فردو در نزدیکی شهر قم مورد ارزیابی قرار نگرفته است اما برآورد شده که در صورت حمله احتمالی این تأسیسات با استفاده از مواد منفجر کننده قدرتمند سنگرهای و پناهگاه‌های زیر زمینی مورد حمله قرار خواهد گرفت.

 

به همین منظور برنامه ریزان جنگ از دید تهیه کنندگان گزارش بایستی «خسارات جانبی» جنگ احتمالی را در نظر گیرند که در این میان خسارات وارده بر شهروندان غیر نظامی بعنوان یک عامل دهشتناک بایستی در نظر گرفته شود. از این دیدگاه گزارش مذکور به این نتیجه می‌رسد که گزینه نظامی عملی در مواجهه با چالش هسته‌ای ایران از سوی غرب وجود ندارد. طبق ادعای گزارش، «ایران تأسیسات هسته‌ای خود را در مراکز اصلی شهرهای آن کشور قرار داده و به همین خاطر انجام حملات جراحی شده و برنامه ریزی شده بدون بر جای گذاشتن تعداد زیادی کشته از افراد غیر نظامی ایرانی غیر ممکن است».

 

طبق برآوردهای این گزارش تعداد کشته‌ها بیش از ده هزار نفر خواهند بود. برای مثال، تجاوز احتمالی علیه تاسیسات اصفهان و نطنز، احتمالا می‌تواند فلورین و ترکیبات فلورینی موجود در آن تاسیسات را با انفجار به یک عامل با برگشت پذیری بالا یعنی هیدرو فلوئوریک اسید تبدیل نماید که در صورت پخش شدن در هوا مردم عادی آن را استنشاق خواهند نمود و شش‌های شان در اثر استنشاق این ماده سمی دچار مشکل خواهند شد.

 

قابل ذکر است که گازهای فلورینی قابلیت آسیب‌رسانی و سمیت به مراتب بیشتر از گاز کلورین بکار برده شده در طول جنگ جهانی اول را دارند. در واقع با یک بار انتشار این گاز در هوا، میزان کشندگی آن به حدی است که تمامی آثار حیات در مسیر انتشار آن از بین خواهند رفت.

 

جدای از خاصیت سمی فلورین، اورانیوم هگزافلوراید نیز آثار مخربی را در صورت انتشار از خود بر جای خواهد گذارد. طبق برآوردهای انجام شده در این گزارش تنها در صورتی که 5 درصد از 371 تن اورانیوم هگزافلوراید تولید شده در تاسیسات اصفهان در فاصله و یا پس از انجام تجاوز نظامی در هوا منتشر شوند، انتشار سمی آن می‌تواند تا 5 مایل جابجا شود که سطح خطر آن برای سلامت (IDLH) به میزان 25 میلی گرم در هر لیتر مکعب از گاز منتشر شده در دامنه ای 13 مایلی خواهد بود.

 

با توجه به جهت‌ها و سرعت‌های غالب وزش باد بازای هر 4/9 مایل در ساعت حرکت بسوی شهر اصفهان در بازه زمانی یک ساعته، این گازها 240 هزار نفر از ساکنان بخش شرقی شهر اصفهان و بطو خاص مناطق 4 و 6 آن شهر را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در انتشار گاز به میزان 20 درصد، سطح آسیب رسانی گاز به سلامت به میزان جابحایی گاز بازای هر 9 مایل خواهد بود که 41 مایل مربع را پوشش خواهد داد و می‌تواند به 352 هزار نفر از ساکنین مناطق 13،4 و 6 و هم چنین ساکنین مناطق شمالی شهر اصفهان آسیب رساند، اگر با دیدی محافظه کارانه نیز به برآورد میزان خسارات احتمالی پرداخته شود، مقداری در حدود 20-5 درصد از جمعیت شهر متحمل خسارت جانی خواهند شد، و می‌توانیم انتظار داشته باشیم که خسارات چیزی در حدود 12 تا 70 هزار نفر از ساکنین شهر را در بر گیرد.

 

 

*احتمال وقوع سنارویوی حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای اصفهان حتی دهشت بارتر از انفجار اتمی چرنوبیل خواهد بود

 

در گزارش برآورد شده که در صورت حمله احتمالی، آثار زیان باری جانی آن محدود به ایران نخواهد بود و کشورهای همسایه را نیز در بر خواهد گرفت.

 

احتمال وقوع چنین سناریویی حتی وحشتناک‌تر از رویدادهای مهیبی چون نشر گاز در شهر بی اوپال هند و یا انفجار راکتور اتمی چرنوبیل اوکراین در سال 1986 خواهد بود و همچون مورد چرنوبیل می‌تواند تاثیرات مخرب بلند مدتی داشته باشد. تجاوز احتمالی می‌تواند تخریب محیط زیست و انتشار ترکیبات اورانیومی در هوا، آب، خاک و در نتیجه ورود به زنجیره غذایی را در بر داشته باشد که موجب ایجاد خطرات شدید وارده بر سلامتی از جمله افزایش میزان ابتلای ساکنین به انواع سرطان‌ها و تولد نوزادان ناقص‌الخلقه خواهد شد.

 

گزارش برآورد می‌کند که آثار تجاوز احتمالی به تاسیسات هسته‌ای ایران محدود به آن کشور نخواهد ماند و «تنها با یک حمله به تاسیسات برق هسته‌ای بوشهر آثار مخرب زیست محیطی و اقتصادی ناشی از آن حمله علاوه بر ایران، شهروندان کشورهای همسایه ایران از جمله کویت، امارات متحده عربی، عراق و عربستان سعودی را نیز تهدید خواهد کرد و نه تنها باعث ویرانی مراکز تجاری مهم و صنعت شیلات منطقه خلیج فارس که باعث آلوده شدن مراکز نمک زدایی، بندرگاه‌ها و حوزه‌های نفتی نیز خواهد شد».

 

در نتیجه از این پس، با شنیدن واژه‌هایی چون «ایران»، «اتم» و «حملات جراحی شده» در کنار یکدیگر نیازمند تفکر عمیق‌تری پیرامون آنها هستیم.

انتهای پیام/